DEJAVU/ARDA GÜLER

38.BÖLÜM

"Hoşgeldin Arda."

"Günaydın Arda."

"Günaydın abi."

Çantamı yedek klübesine bırakıp, abimlerin yanına irelledim. Inlar sohpet ede ede idmanlarını yapıyor, bense sessizce onları izliyordum.

"Oğlum izleyemeye mi geldin buraya?"

"Yok abi dalmışım."

"Arda iyimisin?"

Değilim.

"Evet abi."

"Bi' dalgın gördük seni."

"Gavi nerde?"

Gavi'nin adını duyunca, sinirle gözlerimi sıkıca kapattım.

"Bilmiyorum."

İsak'ın yanına gittim.

"Nefes antremana geldi mi?"

"Sanarım evet."

"Selam millet!"

Sesi duyunca o tarafa baktım. Bu Gavi'ydi. Tam onun yanına gidecekken, İsak kolumdan tuttu.

"Bırak İsak!"

"Arda şimdi sırası değil."

Kolumu İsak'tan çektim. Gavi yanımıza geliyordu. Ya sabır.

"Arda sakin."

"Nasılsın Arda?"

Cevap vermedim.

"İyi. Dün ki olayı tam yanlış anlamışsın. Nefes dün benim yanıma hasta olduğum için geldi."

"Sus Gavi. Bak gözümün önünden kaybol, elimden bi' kaza çıkıcak."

"Yanlış anladın diyorum."

"Gavi uzatma yürü git."

İsak Gavi'yi uyardıktan sonra, Gavi gitti. Derin nefes alıp verdim.

"Sakin."

İsak'a baktım. Gözümle onu onayladım.

~Nefes'den.

Bir kaç saat geçmişti. Mola arasıydı. Kendimi iyi hiss etmediğim için, Arina abladan eve gitmem için, izin almıştım. Arda'nın yanına uğrayacaktım. Konuşup her şeyi hall etmemiz lazım. Arda'ların sahaya geldim.

"Arda!"

Arda bana baktı. Sonra tekrar kafasını çevirdi.

"Ya Arda!"

Modric abi onu seslendiğimi Arda'ya söyledi. En sonunda Arda geldi.

"Ne var?"

"Konuşmamız lazım."

"Konuşacak bi' şey yok."

Gidecekken kolunu tuttum.

"Arda beni dinle lütfen."

Kolunu çekip karşımda durdu.

"Söyle."

Olan biteni hepsini anlattım.

"Sana nasıl inanayım? Belki yalan söylüyorsundur? Kanıtın var mı??"

"Arda sen beni tanımıyor musun? Sana bu güne kadar, ne zaman yalan söyledim?"