EGE İLE BABA

Bölüm 14

BEN GELDİMMM!!

Nabersinizz??

Hadi başlayalımm...

İkili oynaşa oynaşa akşamı etmişti.
Şimdi ise Ege babasının kucağında dinleniyordu.

"Huh! Çok yoruldum babacığım!!"

Arda kahkaha attı duyduğu şeyle.

"Gıdıklanırken mi yoksa saklanırken mi yoruldun oğlum??"

"Evet baba. Ne yapayım yani??"

"Peki oğlum benim şimdi ne yapalım??"

Ege esnemesini tutamadan cevapladı babasını.

"Uyu baba sende yüffen?? Ama kucakta??"

"Uyu oğlum yatırırım ben seni. Süt ısıtayım mı sana, hm??"

"Timamm. Süt ı-ıh. Karnışım çoook dolu babiş!!"

Ege kollarını babasının etrafına sararak göğsüne yaslandı ve gözlerini kapattı.

Biraz süre geçtikten sonra Arda duyduğu nefes sesleriyle gülümsedi.

Elini Ege'nin saçlarına atarak yavaşça geriye
yatırdı.

Biraz daha oğlunun saçlarını okşadıktan sonra Ege'ye sıkı sıkı sarılarak ayaklandı.

Oğlunun odasına vardığında kapıyı zor da olsa açmayı başardı.

Ege'yi yatağına yatırıp kendi de yanına kıvrılıp,gözlerini kapattı.
(YN:Gece uykusu gibi düşünün. Sabahtan devam edeceğim.)

-----------------------------

Ege'nin ağzından(YN:Umarım becerebilirim)

Gözlerimi açtığımda babacığım yanımda yoktu.

Yatakta oturup,gözlerimi ovuşturdum.
İstemeden de olsa alt dudağım büzülmüştü.
Niye yanımda değildi ki??
Seslenmek için ağzımı açmıştım ki odamın kapısı açıldı.
Babamı gördüğüm gibi gözlerimin hem yaşlardan hem de mutluluktan ışıldadığına emindim.

"Oğlum? Sesini duydum babacığım. Niye doldu gözlerin bakayım??"

Tutamadığım gözyaşlarım yanaklarımı ıslatmıştı bile.

"Hıck baba ben uyandım ama hıck seni göremedim."

"Oy oğlum benim(YN:İçi eriyen emoji)
İçerideydim babacığım. Sesini duydum hemen geldim. Özür dilerim ağlama bir tanem."

Babam anında yanaşıp kucaklamıştı beni. Vakit kaybetmeden omuzlarından koskocaman sarıldım.
Ellerim kavuşmuyordu.
Çünkü babacığım koskocamandııı.

"Ne yapıyodun baba??"

"Resim yapıyordum bebeğim. Hem de okullara bakıyordum. Sonra hemen duydum seni geldim babacığım."