are you scared? :)-taekook

page 1

"Hadi ama jeon. Çık dışarı seni kendi evimde bulamayacağımı falan mı sanıyorsun?"

Gelen taehyung'un sesi ile korkudan zeminde dahada küçülttüm bedenimi. Ondan öyle nefret ediyordum ki, anlatmaya kelimeler yetmezdi takıntılı manyağın tekiydi o.

"Jeongguk ya sen çıkarsın saklandığın yerden, yada ben çıkartırım seni ordan. Ama unutma ben çıkartır isem eğer hiçte iyi olmayacak senin için"

Bunu demesiyle korkudan titremeye başladım ve saklandığım dolaptan dışarı çıktım sadece yere bakıyordum.

"Aferim miniğim"

Dedi saçlarımı okşayarak. Bir anda beni kucağına alması ile ona baktım o ise:

"Hadi yemek yiyelim miniğim açsındır değil mi?"

Korktuğum için ona sadece evet anlamında kafamı salladım. Eğer hayır deseydim sinirlenip bana vurabilir veya bağırıp kendime zarar vermeme sebep olabilirdi.
Beni tezgaha oturttu ve;

"Ne yersin miniğim?"

Dedi ben ise sadece ona baktım

"Jungkook sinirlendiriyorsun!"

"R-ramen"

Dedim bunu bile zorla söyleyebiliyorum çünkü ondan fazlaca korkuyorum.

"Peki miniğim hadi yapmaya başlayalım bakalım"

Yapmaya başladı ve sadece onu izledim. Başka ne yapabilirim zaten ki? Telefon,televizyon yasaktı bana
Sadece o izin verirse bakabilirdim. Tabii izin vermeside keyfine bağlıydı. Eğer o gün fazla uslu olduysam izin veriyordu ama ona göre onun istemediği tek birşey bile olsa ben kusurluydum.

....

Öylece dalmış düşünürken taehyung konuştu;

"Hadi yemek yiyelim miniğim"

"Peki"
Beni kucağına oturtturur yedirmeye başladı ama yarısında tıkanmıştım. Resmen biraz daha yesem patlayacaktım

"Taehyung ben doydum."

"Bu yemek bitecek!"

Hep aynısını yapıyordu zaten hep bitirmemi söylüyordu

Yemeği zor bela bitirip odaya çıktım ve bir anda uyuya kaldım.