Krzyk 7

Rozdział 6

Reszta wróciła do swoich domów. Sam porozkładała w całym mieszkaniu noże by mogła się w każdej chwili obronić. Zadzwoniła do Chada pytając się go czy Tara jest bezpieczna. Nauczyła się już na swoich błędach dwa lata temu jej siostra została sama w szpitalu i ghostface ją zaatakował. Więc teraz Sam, Mindy i Chad na zmianę siedzieli przy sali pilnując Tary.
Teraz był czas Chada, chłopak siedział i modlił się, żeby jego dziewczyna przeżyła. Do sali wszedł lekarz skontrolować stan kobiety. Chad podszedł do drzwi, w których była szyba, widział tam swoją ukochaną leżącą z kroplówką i różnymi kablami a obok łóżka stała maszyna kontrolująca jej bicie serca. Było słabe. Lekarze za bardzo nie dawali jej szans na przeżycie Tara miała wiele ran na brzuchu i plecach, aktualnie była w śpiączce nie było wiadomo czy się z niej wybudzi, ale nadal podtrzymywali ją przy życiu. Mężczyzna nie tracił nadzieji że Tara przeżyje. Musiała przeżyć miał dla niej cudowny prezent.

*
Do domu Sam przyszła Loren chciała teraz z nią być, bo wiedziała, że Sam jest teraz w tragicznym stanie psychicznym. Chciała ją również lepiej poznać.

-puk.. puk..

-Kto tam?- zapytała Samantha

-Twoja nowa siostra- odpowiedziała dziewczyna

-O przyszłaś, chcesz się czegoś napić?- zapytała Sam

-Nie, dzięki, przyszłam żeby z Tobą porozmawiać.

Rozmawiały długi czas na różne tematy, ale w końcu Loren musiała powiedzieć siostrze co ją dręczyło w myślach.

-Czy Ty kiedyś no wiesz, rozmawiałaś z ojcem?- zapytała Loren

-Co nie! przecież Twoja mama zabiła go przed naszym urodzeniem.- Powiedziała
oczywistym głosem Sam

-No tak, ale nie chodzi mi o takie rozmowy na żywo. Raczej czy miałaś wrażenie, że widziałaś go w jakimś odbiciu i namawiał Cię do tego żebyś została kolejnym ghostface'em

-Tak, odkąd wróciłam do Woodsboro 2 lata temu

-Ja też go widzę, jednak nie odkąd wróciłam do Woodsboro tylko odkąd o nim wiem.- powiedziała Loren

W tym momencie Sam wstała i powiedziała, że to musi coś znaczyć. Może to jakieś ukryte wiadomości.