"ប្រាប់អោយឡើងទៅលើបានឮទេ!! "ជុងហ្គុក ស្រាប់តែឆេវឆាវដាក់ ថេយ៉ុង មួយរំពេចចាប់បង្ខំដេញនាយតូចអោយឡើងទៅលើស្របពេលដែល ថេយ៉ុង ហាក់កំណាញ់ខ្លួនមិនចង់ធ្វើអី្វតាមមាឌមាំប្រាប់នៅតែមិនះចង់នៅបន្ត
"ហេតុអីចាំបាច់អោយខ្ញុំឡើងទៅលើ!លោកម្ចាស់មានរឿងអីលាក់បាំងមិនចង់អោយខ្ញុំដឹង? "ថេយ៉ុង ប្រកែកយ៉ាងដាច់អហង្កាតវ៉ាមិនព្រមធ្វើតាមបញ្ជាវិនាទីដែល ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមសង្គ្រឺតធ្មេញមិនពេញចិត្តនិងការរឺងទទឹងរបស់នាយល្អិតទើបទ្រាំមិនបានក៏ចាប់លើកាយតូចលីដាក់លើស្មាដោយស្រែកបញ្ជាទៅកាន់លោកមេការ
"មេការជូនដំណើរភ្ញៀវ! "និយាយតែប៉ុណ្ណឹង ជុងហ្គុក ក៏នាំខ្លួនចេញពីបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវបាត់ទុក យូអ៊ី អោយឈរមើលទាំងកែវភ្នែកប្រែជារាបស្មើសម្លឹងមើលកាយវិការហួងហែងរបស់ ជុងហ្គុក ទាំងអារម្មណ៍ជាច្រើនដែលគ្មានអ្នកណាស្មានដល់
.....
ក្នុងបន្ទប់
"ព្រូស!!"មកដល់ក្នុងបន្ទប់ ជុងហ្គុក ក៏ទម្លាក់ ថេយ៉ុង ទៅលើពូកតាមកម្លាំងមាំមិនសំចៃដៃព្រោះតែនៅក្តៅស្លឹកត្រចៀកចំពោះនាយតូចដែលរឹងរូសមិនព្រមស្តាប់តាមសម្តី!
"យើងគួរតែដាក់ទោសឯងទេ ថេយ៉ុង!"ជុងហ្គុក ជ្រែងចង្កេះគំហកដាក់ ថេយ៉ុង ទាំងអារម្មណ៍មិនល្អ!គ្រាន់តែមេការផ្តល់ដំណឹងថា យូអ៊ី មកជួបជាមួយគេនាយក៏ប្រញាប់បើកត្រឡប់ភូមិគ្រឹះភ្លាម!ពេលមកដល់ហើយឃើញចរឹកមិនស្តាប់បង្គាប់របស់នាយល្អិត ជុងហ្គុក រឹតតែម៉ួម៉ៅ
"ខ្ញុំបានធ្វើអីខុស!ហេតុអីត្រូវដាក់ទោស!?"ថេយ៉ុង ងើបអង្គុយស្រែកតវ៉ាដាក់ ជុងហ្គុក ទាំងមិនសុខចិត្ត!គេមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេមានហេតុផលអីមកដាក់ទោសគេ!ធ្វើនេះតើវាសមដែលទេ!?
"ឯងខុស!ខុសដែរមិនចេះស្តាប់បង្គាប់!"ជុងហ្គុក គ្រឺតធ្មេញសម្លឹងមុខ ថេយ៉ុង ទាំងអារម្មណ៍មួម៉ៅមិនចូលចិត្តពេលដែលរាងល្អិតប្រកែកមិនបាត់មួយម៉ាត់ដឹងហើយថានាយពេញចិត្តក្មេងដែលមានចរឹករឺងរូសទេ
"មិនស្តាប់បង្គាប់!មិនមែនលោកម្ចាស់មានរឿងលាក់បាំងនិងខ្ញុំទេ"
