Between Dimensions

8

"Pekâlâ tekrar ve tekrar yanlış odaya girdim."
Harry arkasında kalan odadan çıkarken kafasını kaşıdı. Bu kadar adrenalin onu aptallaştırmış mıydı?

Kafasındaki eli çenesine giderken onu kendi zamanında egoist bulanları haklı çıkartarak çenesini okşadı. Yeniden ergenliği yaşıyordu. Vücudunun genç olması onu pekâlâ memnun etmişti. Senelerdir çelimsiz görünümden kurtulmaya çalışmış ve boyutundan çıkarken bunun kaybolmasından korkmuştu. Neyseki yersiz bir korkuydu.

Üç gün önce kafayı bulması onda kendisinin bile şaşırdığı bir rahatlama yaşamıştı. Omuzlarındaki ağır yükleri birer birer yok etmiş gibi hissediyordu. Anne babasını her gördüğünde hortlak gormus gibi davranmayı kesmiş,birkaç gün önce Remus ve Siriusa içini dönerken onlara karşı da bir sempati kazanmıştı. Hermione dün uyanmış ve bu onu neşelendiren bir başka olaydi.

Arkadaşı hastalıktan yeni sıyrılmış biri olarak zorlansa da ikisi beraber SBD'leri vermişlerdi ve tekrar yapmalarına gerek bile kalmamıştı. Hermione'nin notlarında bir değişiklik yoktu. Aldığı O'lar hâlâ yerindeydi. Birkaç dersini ilk seferinden daha iyi olmasına sevinen kız Harrye karşı mutluluk gözyaşları dökmek üzereydi. Ilk seferinde berbat notlarının yanında  iyi oldukları da vardı ama şimdi gelen sonuçların yerini tutamazlardı. Ikisine de puanlayan Profesörlerden övgü dolu sözler gelmiş ve bu ikisinin de gururunu okşamıştı.

Harry elinde iki adet mektupla arkadaşının odasını aramayı unutup düşüncelerine dalarken onu bu düşüncelerinden alıkoyan midesindeki yakıcı histi. Yanındaki merdivene tutunan çocuk tek dizini kırarken kaşlarını çattı. Bu tanıdık his onu çepeçevre sararken Harry gözlerini yumdu ve zihnindeki duvarları yükseltti. Sorun neydi bilmiyordu ama önce midesini daha sonra boğazını yakan his burnundan akan kana sebep olmuştu. Elinin tersiyle kendine çeki düzen veren çocuk bir ses duydu.

"Harry?"
Telaşlı sesle beraber arkasına dönerken doğruldu ve gülümsemeye çalıştı.

"Herm,biraz daha iyi görünüyorsun"
Birkaç adımı zorlukla atıp odanın girişinde olan arkadaşına yaklaşırken kıvırcık saçlı kız kaşlarını çattı.

"Keşke bende senin için aynı şeyleri söyleyebilsem.. Harry,biraz dinlenmen gerek."
Dağınık saçlı genç odaya geçerken Hermione açık kalan kapıyı örttü.

"Ben gayet iyiyim"
Elindeki iki mektubu havalandırırken Hermione isteksiz adımlarla ona doğru geldi.

"Koridorun ortasında bayılacak gibiydin"
Mektuplardan birini kıza veren çocuk sırıttı ve dudaklarını araladı.

"Sadece dün gece acıyı fazla kaçırdım."
Hermione ikna olmamış gibiydi ama uzatmadı. Çocuğun ona doğru uzattığı mektubu açmaya başladı.

"Sevgili Harry James Potter, bu mektup okulumuza oluşturulan kaydınızın kabulünü ve binanızın ilk dönemlerden sonra seçileceğini bildirir. Siz ve kız kardeşiniz..bla bla bla."
Harry mektubun devamına sadece göz gezdirirken Hermione kaşlarını çattı.

"Hermione Maria Potter?"
Harry dudaklarını birbirine bastırırken kıza döndü ve söz aldı.

"Bu plana dahil değildi. Yanı öyle olsaydı senin adını değiştireceğimi bilir ve fikrini alırdım ama en güvenli yol buydu-"

"Ismimi değiştirdin. Bu hangi güvenli yol uğruna habersiz yapılacak birşey,Harry?"
Harry yeşil gözlerini sakin olmak adına yumdu.

"Bu bizim okulumuz değil,Herm. Bakanlık tamamen elini okuldan çekmiyor ve bizim aksimize savaş varken akademik eğitimden çok savaş teknikleri öğretiliyor. Onlarca boş ders kaldırılırmis ve resmen asker yetiştirilen okulda muggle doğumlu ogrencilerin uğradıklarını duymak istemezsin. Annem,onların kendi zamanında bile ona sataştıklarını kutuplaşmanın başladığını-"