Coffee with the aroma of love

1

- აქ რა ჯანდაბა გინდა?? ვინ ხარ?? გადი თორემ პოლიციას გამოვუძახებ!!!.
- არა არაა მოიცადეეე. მომსდევენ!!
- მითუმეტეს უნდა დაახვიო აქედან!!.
ბეისბოლოს კეტს მაგრად მოვუჭირე ხელები და მზად ვიყავი დამერტყა!! თუ გაინძრეოდა.
- შენ რა მაგას დამარტყავ??
- ეჭვიც არ შეგეპაროს!!.

მთლიანი სახე დაფარული ჰქონდა, მხოლოდ თვალები უჩანდა
- დაახვიე აქედან!!.
- არა!! შენ არ გესმის!!.
- არც მაინტერესებს. ვიღაც მოგსდევს ესეიგი მიქარე და მაგიტომ!!.
- არა არა მოიცადე არ დამარტყა!!!!.

- დაახვიე აქედან!!.
კაპიშონი მოიხადა, ქუდი, პირბადე დაა.. ..
- შენ!!!

ღრმად ჩავისუნთქე.
- მართლა??
- იცი ვინ ვარ??

წარბაწევით გავხედე.
- ჩემი კაფის წინ შენი შიშველი პლაკატებია გაკრული და შენი აზრით???
უხერხულად ჩაიცნა.

- დაახვიე ეხლა.
- არა!! მომკლავენ!!.
- რა გააფუჭე??
- არაფერი, უბრალოდ ქუჩაში მივდიოდი მერე იკივლეს ააა ნახე ჯონგუკი და გამოიქცნენ.
- ეგ შენი პრობლემაა!!.
- როგორც ჩანს ფანი არ ხარ!!.
- მაგ ასაკში ვარ შენი აზრის??

უკმაყოფილომ შევხედე.
- დრო ვიღაცაზე დავკარგო??

ჩაისუნთქა.
- კარგი ბოდიში. ცოტახანში წავალ. შეილება აქ ვიყო??
- თუ არაფერს არ შეუკვეთავ აქედან დაახვიე!!!.
- ყველაფერს ვყიდულობ რაც გაქვს!!

წარბაწევით გავხედე.
-დარწმუნებული ხარ??
- კი ყველაფერს!!!.
- 30 ნამცხვარი გამოვაცხვე და
- ვერ გაიგე ყველაფერს ვყიდულობ.
- კარგი. რამდენ ხანსაც გინდა დარჩი!!!.
კმაყოფილმა ვთქვი და წამოვედი.
ჩამეცინა.
უკან შევბდრუნდი. ის კიდე იმალებოდა.
- ისეეე....
ამაზე შეხტა შეეშინდააა. ჩამეცინა.
- ჩვენში დარჩეს და რეალურად უფრო სიმპათიური ხარ, ვიდრე იმ დიდ პლაკატზე!!!

სახეზე არაფერი არ ეწერაა. მხოლოდ ერთი გამომეტყველება ჰქონდა.
" მართლაა?? ახლაა??? "
ჩამეცინაა.
თემა ისევ სხვა რამეზე გადავიტანე...