about love | tk

scars

mirhaba
💌

★★★

Taehyungun evine gelmemin üstünden neredeyse 3 saat geçmişti. Bu zaman içinde yıkanmış, Taehyungun verdiği kendi kıyafetlerinden giymiş ve uzunca bir süre yatakta uzanıp düşünmüştüm.

Her yolu Taehyunga güvenmeye getirmiştim ama içimde yinede garip bir korku vardı. Güven problemlerim olduğundan Taehyunga bi türlü güvenemiyordum. Hep onun vicdan yaptığını o yüzden bana iyi davrandığını düşünüyordum ama onda farklı birşey vardı.

Hani gözler yalan söylemez derler ya, onun gülüşü, hareketleri hatta bana dokunuşu bile yalan söylemiyordu. Bana öyle güzel yaklaşıyordu ki bazen gerçek olmadığını düşünüyordum. Hiçkimse bana yaptıklarından pişmanlık duymamıştı şuana kadar. Ama onun hiç bir suçu olmadığı konuda bile bana kendini affettirmeye çalışıyordu. Yani sanırım öyleydi çünkü benim travmalarımı tetiklediği için kendini suçlu hissediyordu.

Düşüncelerimden ayrılmamı sağlayan şey kapının tıklatılması oldu. "Gire bilir miyim?"
"Gir" dedim kapıdan gelen Taehyungun sesine karşılık olarak. Yataktan doğrulup içeri giren bedene doğru baktım "İyi misin? Bisüre seni yalnız bırakmak istedim iyi gelir diye"
"İyiyim teşekkür ederim" "hmm" diyerek kafasını aşağı yukarı salladı.

Taehyungla 7 saniye kadar bakıştıktan sonra "Aç mısın? Doğru tabi açsındır ya kaç saattir buradasın. Gel aşağıya yemek yiyelim " dedi.
"İstersen ben sipariş ediyim. Sana yük olmak istemiyorum"
"Yokyok hayır ne gerek var ya gel sen aşağı yiyelim işte birlikte" Taehyungun sesinde anlam veremediğim bir panik oluşmuştu.

"Tamammm o zaman geliyorum şimdi"
"Tamam bekliyorum" Taehyung bana bakış attıktan sonra dışarı çıktı. Bende Taehyungun verdiği eşofmanlardan birini giyip üstümede biraz dar tişörtlerinden giyip aşağı inmek için kapıya yönlendim.

Merdivenlerden tutunarak yavaş yavaş iniyordum çünkü heryer karanlıktı. Neden Taehyung ışıkları açmamıştı? Tanrım düşücektim şimdi! Yavaş yavaş indiğimde göremediğim için yumuşak birşeye bastım. Eğilip baktığımda çok tatlı bir oyuncak peluş tavşan görmüştüm. Onu elime aldığımda yüzümde tebessüm oluşmuştu. Bunu buraya Taehyung mu koymuştu?

Merdivenler bittiğinde ışıkları açmam için elimi uzatmıştım ki benden önce bir el ışığa uzandığında irkilmiştim. Işık biranda açılınca neye uğradığımı şaşırmıştım. Tanrım! Önümde "Yaralarının üstüne yıldız çizerek seni parlatmama izin ver" diye pankart tarzı birşey vardı.

Gülümsememe engel olamadım. Sağıma döndüğümde önümde çok güzel görünen bir masa vardı. Çok özenle hazırlandığı o kadar belliydi ki..

Iliklerime kadar değerli hissetmiştim. Gözlerim dolduğu sırada arkamdan belime bir kol sarılmıştı. Omuzlarımda yaralarımın daha yeni olmasından dolayı, oraya dokunmamaya özen göstermesi kalbim erimişti.. "Beğendin mi?" Sesin sahibi Taehyungdu. Elimle yüzümü kapatıp utancımı gizlemeye çalışmıştım. Taehyung beni kendine çevirip ellerimi yüzümden çekmişti. Gözlerimin içine bakarak "Daha güzellerine layiksinde evde elimden bukadarı geldi. İlk günden şansımı zorlayıp dışarı çıkarmak istemedim. Ama bir dakikalık dışarı çıkabilir miyiz?"

O kadar alışmamıştım ki bukadar özene,söze nasıl tepki vereceğimi bilmiyordum. Sadece kafamı sallamakla yetinmiştim. Taehyung elimden tutarak beni kapının önüne çekiştirmişti. Kapıyı açıp biraz yürüdükten sonra arkasına bakıp göz kırpmıştı. Aniden çok büyük partlama oldu ve gökyüzünde havai fişekle "Özür dilerim meleğim. Beni affet" yazılmıştı.

Tanrım bukadarı çok fazlaydı! Gözyaşlarımı tutamamıştım.. dönüp Taehyunga sarılıp yüzümü boynuna gönmüştüm. Oda karşılık vererek bana sıkıca sarılmıştı. Boynunda hıçkırarak ağlamıştım. Çocukluktan sevilmenin nasıl bir hiss olduğunu bana göstermedikleri için biranda bukadar değerli hissetirecek şeyler yaşamamı bünyem kaldırmamıştı resmen!

Taehyungdan ayrılmayarak. "Taehyung sana inanıyorum. Seni affediyorum" demiştim. Sesim boynundan ayrılmadığım için boğuk çıksada duyduğuna emindim.

Bir süre orda öylece sarıldıktan sonra Taehyungtan ayrılarak gözlerimi elimin tersiyle silmek istemiştim, ama Taehyung benden önce davranıp ellerini uzatarak gözlerimi silmişti. Kalbim sanki 100 tur atmışım gibi çarpıyordu.

Bu sırada Taehyungun arkasından bir ateş sesi geldi ve Taenin arkasına dönüp baktığımda Mingyunun elinde bir silah olduğunu, Taehyunga doğrulttuğunu gördüm.

Kafamda şimşeklerin çaktığını hissettim. Taehyungun elleri yavaşca yüzümden düşerken gözümün içine bakarak gülümsemişti.
"B-beni affettiğin için ç-çok teşekkür ederim. Hayatıma geldikten sonra dünyamı güzelleştiren m-meleğim.." dedi ama devam edemeden önce dizlerinin üstüne, sonrada tüm vücudu yere yığıldı.

Gözlerini kapatmadan önce bile bana tebessümle bakıyordu . Sanki elim kolum düğümlenmişti ve ben olanları sadece izliyordum. O gözlerini kapattığında korkumu ve şaşkınlığımı bırakmaya çalışarak hızla Taehyunga doğru eğildim.

"Taehyung! Taehyung gözlerini aç lütfen! Taehyung! TAEHYUNG" Bağırarak yanaklarından tutarak kafasını dizime yasladım.

×××

dindindindinn
nasıldı nasıldııı ozlemisim bebeklerimi😭😭😓😓
optummm🌷🌷