Her kesin görüb tanıya bileceği bir krallıkda periler yaşarmış..Her perinin kendine özgü bir yeteneği olurmuş.Luna şimdiye kadar hep özelliğinin ne olduğunu araştırır,ama bulamazmış..Ve her kes ona cadı, insan muamelesi yapıyordu.Zavallı kız dışarı bile çıkamaz olmuşdu.
Havalar git gide soğuyordu..
- Kış her zamankinden sert geçecek galiba..
Diyerek insanlar konuşuyorlardı..
Ve bu da perilerin tamamen aç kalması demekti.Zaten hasat bu yıl tamamen az olmuştu.Luna bir şeyler yapmaya çalışıyordu.Belki de bu onun gücünü bulmasına bir işaretti..Lunanın annesi o zamanlar gücünü ev işlerini yapan zaman keşf etmiş..Yaz temizliyini 5 dakikada bitiriyor...Luna gerçekten bu konuda şanslı..
Kış aylarını zorla da olsa geçiren periler buzların erimesi ile yine çalışmaya başladılar..Köyün bir büyücü perisi vardı.Her kes ondan ürker,ve ne dediğini anlamazdı.Ve bir gün o...
-Başımıza çok kötü şeyler gelicek!Her kes yok olucak her kes!!! Koşun ve olacaklardan korkunn!!
Ve her zamanki gibi kimse onu umursamadı.Lunadan başka.O günlerdir düşünüyordu.Ne yapacağını bilmiyordu ve
- son çare büyücüye gitmek!
Diyerek onun evine doğru gitti.
- Neler oluyor bayan?
: Matilda,bana Matilda diye bilirsin..
- Bakın gerçekten kimse anlamıyor siz ne demek istediniz? Niye yok olacağız? Ne gördünüz? Anlamadım gerçekden!
Luna...diyerek ürpertici sesle konuştu:
Bir canavar görüyorum, köyü yok eden.. Büyük belalar gelicek.Önce sel,sonra hastalık..Belki sağ çıkmayacağız.Ama dur! Bir kız var Luna..O her şeyi durduracak!Bu belaya son koyacak..
Matilda- Gel otur,sana bir şey anlatacağım.Ama bana söz ver,bunu sadece 2-miz bileceğiz!!
Luna sessiz ve titrek sesle:
- Tamam söz..
Biz daha sizin yaşlardayken büyük bir mağara keşf etmişdik.Ormanda 7 gün dolaşıp yeni yerleri keşf ederdik ekibimizle. Mağara çok derindi..Bize hava hoştu, çünkü ekibimiz çok Mağarada yürüdükçe sesler giderek artıyordu.3 saat mağarada gezerek o sesin kaynağını aradık.Ben pes etmedim devam ettim.En derinlere yaklaşıyordum.Ve birden....
Matildanın dili tutuldu.
: Artık konuşmayacağım! Dedi..
- Ama efendim!!! Lütfen anlatın bu çok önemli!
: tamam..Sonra karşımda duran o yaratığı gördüm.Belkide 100 bizim köyümüz kadardı.. Anladım ki,ani bir hareket yaparsam,o hemen uyanacak!
Şimdiye kadar böylesi görülmediyse,demek ki bu hayvan ve ya neyse onu kimse görmedi..Ama umarım o da bizi görmez...
Ve şimdi gelelim esas konuya.. Hemen ordan çıkmaya çalıştım.Saatlerce yürüyüp çıkışa geldim. Arkadaşlarım beni bekliyordu.Rengim bem-beyaz, ellerim korkudan Olanlara inanamadılar.Onları oraya götürdüm.Bağırmamak için kendilerini zor tutuyordular.
İri, tüylü,bir dişi en az 3 insan kadar ve uyurken çıkardığı o uğultu... Kalbimi titretiyordu..
Jack: Bu yaratığı daha yakından incelemek istiyorum.Bu kadar büyük hayvan!! Resmen bir mucize!
Ama o olacakların farkında değildi..
Mağara büyük ve o derin bir çukurda uyuyordu.Jack çukura yaklaşmak isterken ayağı kaydı ve az kalsın canavarın uyuduğu yere düşecekti..Ama son anda onu kurtardık.Kurtarmasına kurtardık da,onun çukuruna düşen büyük kaya parçasını hayır.Canavar öyle bir kükredi ki!!! Allah'ım tam bir dehşet!!Yerinden kalktı.Ne yapacaktık??Ben canımı zar zor kurtardım.Hemen köye yardım almaya gittim.Periler ve ben birleşerek canavarı uzun yıllardır derin bir uykuya haps ettik.Onu zincirledik, bağladık!
Aniden Matilda-
O uyanıyor Luna...O uyanıyor!
- ben,ben ne diyeceğimi bilemiyorum!
Luna sessiz ve korkuyla söyler:
Sadece onu bekleyeceğiz Luna sadece onu!
