6. Bölüm ' Sevişme Savaş '

1.4K 29 57
                                    


****

Beril Mira Safir

Hayatta herkes gibi benim de inişli çıkışlı dönemlerim oluyordu.. Ancak son zamanlarda yaşadığım karmaşık olaylar ve beraberinde bütün duyguları aynı anda yaşamam bana da sürpriz oluyordu.. Dün gece çok zor bir gece geçirmiştik.. Evet tek ben değil Sıla'da zor dönemlerden geçiyordu. Nişanlısı, üç ay sonra evleneceği adam tarafından dün gözleriyle aldatıldığını görmüştü.

Akın'dan ve o kadından hep şüphelendiğini dile getirmişti Sıla. Ancak gözleriyle görmesi beklediği bir durum değildi. O gece kavga etmişlerdi. Apar topar eve gelmiştik. Sıla sabaha kadar uyuyamamış ağlamıştı.. Sabaha karşı uykuya dalmıştı. Onu uyandırmadan salona geçtim.. Başım çok ağrıyordu. Hemen sade bir kahve yapmaya başladım.

Dün gece ki adam gözümün önünden gitmiyordu. Sahi neler yaşamıştım şu son bir haftada? Önce iş yerime gelen hediye ve notlar, sonra bu davet, daveti düzenleyen ve hediye yollayan aynı adam.. Üstelik İstanbul'a ilk geldiğim gece barda tanıştığımız kızını abisi..

Karan Keskin.. Beni gördüğünü ve beğendiğini söylemişti.. Karşıma dün olmasa bile birgün çıkacağını söylemişti... Çok tekin bir ortam değil. Karan ve yanından ayrılmayan aynı zamanda bizi zorla eve bırakan koruması olduğunu düşündüğüm adam.. İsmi Pars...

Tüm bu insanlar ve ortamlar bana göre değildi. Evden işe, işten eve bir dünyam vardı.. Uzun ilişkim devam etseydi şuan evli bile olabilirdim.. Sıradan tek düze hayattan nasıl böyle bir anda aksiyonlu hayatın merkezine düşmüştüm.. İstanbul'a gelmek istediğimde hayallerimde bu yaşananların hiçbiri yoktu.. Belki de hiç gelmemeliydim..

Kafamı toplayı bir yol bulmamız lazımdı.. Hayat devam ediyordu.. Sıla kendine gelmeli işine odaklanmalıydı bir an önce.. O adamları hayatımızdan çıkarmalı, kariyerimize odaklanmalıydık.. Düşüncelerimden kapının sesini duymamla kendime geldim. Arka arkaya çalıyordu.. Kimdi bu sabah sabah alacaklı gibi çalan?

Koşarak kapıya doğru gittim. Sıla uyanmamalıydı.. Kapıyı açmamla ev sahibi görmem bir oldu.

' Erkan Bey? Sabah sabah hayırdır bir sorun mu var? '

' Var, olmaz mı? Evimi en kısa sürede boşaltın!'

' Evi mi boşaltalım? Neden ?'

' Benim ahlaksızlara verecek evim yok. İki gün içinde çıkın evimden!'

' Ne biçim konuşuyorsunuz Erkan Bey? Ne ahlaksızlığımızı gördünüz?'

'Son sözümü söyledim. İstemiyorum evimde sizi!' Arkasını dönüp gitmişti.

Şok olmuş bir şekilde arkasından bakıyordum. Yavaşça kapıyı kapatıp arkamı döndüğümde Sıla'yı gördüm. Benim aksime sakince izliyordu. Şaşırmamıştı. İyi de neden?

'Sıla, Napıcaz? Neden kovuyor bizi?'

' Akın yaptırıyor.'

' Akın mı? Neden, o suçlu biz mi suçluyuz?'

'Bu evi o ayarlamıştı. Dün rezil oldu ya intikam alıyor aklınca.. Hastaneden aradılar Beril.. Bugün çıkışımı vermişler..'

' NE!'

' İşi de evi de o ayarlamıştı, arabayı da... Ben kendim bir şey yapamaz olmuşum Beril. Ona muhtaçmışım.. Ortada kaldım şimdi. Ne evimiz, ne işimiz var. Kendimi de seni de yaktım. Çok üzgünüm. Seni de buraya getirdiğim için..'

Safir'in Keskin'i ( +18 ) (Tamamlandı)Where stories live. Discover now