SİYAM

SİYAM | 2. BÖLÜM

Selam aşkımlar, biz geldik!

Multimedya: Nil 😘

Oy veriP okumaya geçin aşkımlar, ne kadar hızlı oy o kadar hızlı bölüm ❤

Nil'den...

Tugay bir zamanlar oyun arkadaşımdı, biz büyüdük oyunlarımız büyüdü. Tehlikeliydi oyunlarımız. On dört oldu yaşımız, o erkek bense bir kız olduğumu anladık; işler böyle değişti. On beş oldu yaşımız biz değiştik; bedenlerimiz büyüyüp değişiyordu. On altı oldu yaşımız, bakışlarımız değişti; birbirine kayboluyordu kaçamak bakışlarımız. On yedi oldu yaşımız, oynadığımız tüm oyunlar bambaşka bir şeye dönüştü.

Yetişkin oyunları oynuyoruz.

Ben uyuyor numarası yapıyorum, Tugay ise ben uyandıktan sonra hiçbir şey yapmamış numarası.

On sekiz olduk, artık daha çekingeniz; birbirimizi biraz, birazdan çok özlüyoruz.

Belki sadece sen özlüyorsundur ha Nil? Ne dersin bu işe?

Bu benim hayalimse delirdim derim, iç ses.

Uyuma numarasına devam etmek istiyor ama içimden bir dürtü buna engel oldu. Denizin gemiyi sürüklemesi gibi bakışım Tugay tarafından emilen göğsüme gitti.

Gömleğim açık yara gibi duruyordu.

Yüzüm anında utançtan kızardı ve utanç verici bir şekilde göğsümün üzerini örtmek için parmaklarım hareketlendi ama Tugay'ın kıyafetlerimin şimdikinden farklı olduğunu öğrenmesi ihtimaline karşı biraz düşündüm. Uyandığımı bilse muhtemelen artık bana dokunmazdı ve hızla gömleğimin düğmelerini açarak tekrar eski haline geri çevirdim.

Aramızdaki bu inanılmaz yakınlık ne zaman başlamıştı?

Geçen yıl.

Evet, geçen yıl.

Dün gibi hatırlıyorum.

Tugay beni her zamanki gibi yemeğe gitmem için çağırdığında, uyanıktım ama canım uyanmak istememişti. Adımı ondan tekrar tekrar duymak istemiştim. Ama o bir iki kez seslendikten sonra, kanepede öyle yatan beni dudaklarımdan öptü.

Beklediğim bu değildi, o yüzden biraz... Ah hayır çok korkmuştum. O anda o kadar korkmuştum ki hareket etmeye cesaret edemedim ve Tugay o zaman sadece dudaklarımı öptü. Bir süre sonra beni hafifçe sarsarak uyandırdı.

O sırada ne yapacağımı bilemediğim için hiçbir şey bilmiyormuş gibi yaparak tembelce uzandığım yerden doğruldum ve yemeğin hazır olup olmadığını sordum. Aslında kalbim o kadar hızlı atıyordu ki endişeleniyordum. Göğsümden çıkmak üzere olan davul sesini duyabiliyordum.

Daha sonra Tugay beni her defasında beni yemeğe çağırmaya geldiğinde kesinlikle öperdi. Zaman geçtikçe öpücüğü değişti, derinleşti.

Öpüşme süresi uzadıkça uzadı.

Ve sonra...

Bana dokunmaya başladı.

Bense derin bir uykudaymışım gibi rol yaparak uyanmamayı seçtim. Tugay'ın bana böyle dokunmasından nefret etmiyordum, bana dokunmasından çok hoşlanıyordum çünkü sekiz yıl önce buraya taşındığımızda bu uzun boylu ve yakışıklı komşu oğlundan ilk bakışta hoşlanmıştım.