2.bölüm: Yok işte

341 23 62
                                    

Asya: Bileklik..Yok

Yiğit: Nasıl ya? Nasıl yok

İskender: Bileğinde değilmiydi?

Yiğit; Bileğimdeydi

Zeynep :Belki düşürdün

İskender: Ben bakıp geliyorum

Bilgin: Üzülme Yiğit efe. Bulucaz

Yiğit: Nasıl kaybettim nasıl? Ailemden kalan son hatırada yok artık

Zeynep: Böyle düşünme lütfen. Ben inanıyorum bulucaz bilekliğini

Bilgin: Yarın daha detaylı araştşrma yaparız

Yiğit: Her saniye çok önemli benim için. Ya biri aldıysa

Bilge :İnşAllah almamıştır. Amin

Yiğit efe hissettiği acıyla yere çöker. Arkadaşları yanına gelir ve sarılırlar

Yiğit: Çok önemliydi benim için

Zeynep :Hadi. Kalkıp arıyalım

Yiğit efe :Olmaz Zeynep. Daha yeni kendimize geldik

Diğer köşeden mavi ay onları izliyordur

Asya :Bir birlerine çok fazla bağlılar

Sinan: Bizim gibi

Arda :Aynen

Asya: Yiğit efe çok kötü oldu

Arda :Çocuğun ailesinden kalan son şeydi

Asya: Bir zamanlar İskenderde böyleydi.

Sinan: İlk karşılaştığımız zamanda

Arda :Asya diretmişti adını söyleyin diye

Asya: 😂😂 Evet

Sinan: Büyüdük

Asya: Asla katılmıyorum😂

Arda :Bende😂😂

İskender: Bulamadım Yiğit efe üzgünüm

Yiğit: Off

Zeynep :Bulucaz merak etme

Yiğit efe :İskender bile bulamadı. Biz nasıl bulalım?

Zeynep :Belki gözden kaçırdığı bir şey vardır

Bilgin: Adamın gece görüşü var. İmkansız

Zeynep :Yapmayın. Üzülüyor

Yiğit: Boş boşuna umutlandırma Zeynep! Bulamıyoruz işte

Zeynep: Ne? Ben... Bir şey demiyorum artık😠

Ayağa kalkar ve gider

Yiğit efe: Nereye gidiyorsun?

Zeynep: Eve gidiyorum

Yiğit :Ben çok özür dilerim

Zeynep: Özür dilenecek bir şey yok ortada

Asya :Ne dediniz kıza?

Yiğit efe: Benim yüzümden

Asya: Ne dediniz?

Yiğit: Sadece teselli etmeye çalışıyordu. Sert çıkıştım

Bilgin: Bende biraz tepki verdim

Tonguç: Kusura bakmayın ama bu sefer Zeynep haklı

Bilge :Bencede

Asya: Kalkın gidiyoruz

Yiğit: Nereye?

Kırlangıç ProjesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin