Kaan'dan
Arkadaşlarımın yanına gittiğimde o mal bana bakıyordu.Evet gözleri güzeldi.Evet saçları güzel ve yumuşaktı...'Saçları' dudaklarımı birbirine bastırdım saçları o kadar güzel ki...Göz göze gelince hemen gözlerimi kapattım.Onu sevmiyodum aksine nefret ediyordum ama bazen onu düşünmeden edemiyordum.Özellikle de Saçları.
"Kaan!"
bana bağıran sesle gözlerim direk Mert'e gitti.
"Ne var lan p-ç."
dedim Anlamamış gibi bana bakıyordu.Bana bağırmadın mı diye sorar bir ifade ile baktım.Hala anlamamıştı...
"Lan mal bana seslenmedim mi?"
"Hayır ben seslenmedim."
"Tamam."
Sakin kalmaya çalışıp etrafa baktım.Yavuz...O-o buradaydı.Yutkundum.Sanki boğazım delinmiş gibi hissediyordum.Bana göz kırptığında ağlayacak gibi oldum.Beni öldürücek gibi dövmeden önce beni taciz etmişti.Zorbaladığım çocuğun önünde zorbalanmak istemiyorum...Bana yaklaşırken sınıfa doğru koştum.Bütün arkadaşlarım Yavuz ile beni biliyordu zaten.O yüzden bir şey demediler.Arkamdan gelen koşma sesleriyle geldiğini anladım.Tam sınıfa giricekken tişörtümden tuttu.Ne kadar korksamda belli etmemeye çalıştım.Pek başarılı olduğum söylenemezdi.Altıma ede ede sordum.
"Noldu?Neden buradasın?"
"Seni özledim.Ne çabuk unuttun birlikte geçirdiğimiz günleri."
"Ben seni arkadaşım bildim.Ama sen ne yaptın?Bana dokundun!"
"Evet güzelim ama ileri gitmedim ki neden kızgınsın?"
"Ya bide ileri gitmedim güzelim diyo."
"Evet çünkü sen benim güzelisin."
"Sus.Bırak beni."
"Yoo.'GÜZELİM'."
"BIRAK BENİ!"
avazım çıktığı kadar bağırdım.O sırada Mert geldi.
Bilerek burda kestim NİAHAHAHAH.Neyse öpüyorum hepinizi.💌💘💝💖💗💓💞💕💟❣️❤️💌💘💝💖💗💓💞💕💟❣️❤️
