Asker Kaderi

1.Bölüm

*İlk bölüm vatana millete hayırlı olsun hadi bismillah oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.*
*Şarkı-Kolay değil(Duman)*

_21 yıl önce_
_İlahi bakış açısı_

Sezin ve Alp bahcede oyun oynuyodu. Gülüyor eğleniyordular. Kahkaha seslerini kesen kapının zil sesiydi.

Zeyneb bahceye cıkıb çocuklarına gülümsedi ve çalan kapıyı açtı. Bilseydi o kapıyı açdıkdan sonra  dünyası başına yıkılıcak hic açmazdı.

Ama o kapı açıldı. Zeyneb karşısında asker uniformasında 30 yaşlarında bir asker gördü. "buyrun?" dedi Zeyneb. Asker ise onun dünyasını başına yıktı "Eren Öztürkün evi mi?"
"Evet" Kalbi yerinden cıkacak gibi atmaya başladı Zeynebin. Asker ise ona kocasının _Şehit_ haberini verdi. Zeynebin ayakları tutmadı yere yığılı verdi. Asker karısı olmak zordu her saniyesin askerine dua ediyor iyi olmasını istiyordu ama Şehit karısı olmak daha zordu.

Hiç gelmeyecek birinin yolunu gözlemek daha zordu. Zeyneb artik asker değil Şehit karısıydı.

Herkes dışarıya cıktı ve o ay yıldızlı tabutu gördü. Kim bilir Kaç can o ay yıldızlı tabutda ailesine götürülmüşdü. Kaç ailenin ağlamakdan gözyaşı kalmamışdı. Kaç evin ışığı sönmüşdü

Erenin annesi Elmas hanım durmadan ağlıyor evlatının acısını çekiyordu. Elini kalbinin üstüne vuruyor oğlum diye ağlıyordu.

Zeyneb ise kocasının tabutuna sarılmış öpüyor, ağlıyordu. "Söz vermişdin dönücem demişdin niye gelmedin Eren. Yalvarırım gel yaşayamam sensiz ben"

Kapının yanında durmuş olanları izliyordu Alp ve Sezin. Alp her şeyi anlayacak yaşdaydı. Sezin ise daha 5 yaşındaydı. Sezin abisine bakıb "Abi niye ağlıyorlar? Baba nerde? " diye sordu çocuk aklıyla.

Alp ağlamamak için zor duruyordu. Burnunu çekib"Baba cennete gitdi kardeşim " dedi titreyen sesiyle.

Sezin yavaş adımlarıyla babasının fotoqrafının önüne gidib durdu. Babasının fotoqrafını küçük barmaklarıyla okşayıb "Senin için doktor olucam baba söz" demişdi. Babası onu doktor olarak  görmek çok istiyordu.

Teyzesi Sezinin kolunadan tutub abisiyle eve götürdü. "Bekleyin tamam mı?korkmayın" dedi ve digerlerinin yanına döndü.

Alp koltuğa oturmuş Sezin başını abisinin dizine koymuşdu. "Abi babam gelmicek mi?" diye sordu Sezin.

Alpin gözyaşları süzüldü. Kardeşinin saçların okşayıb "biz onu göremicez ama o bizi cennetden izlicek" dedi. Sezin uykuya dalarken Alp sessizce ağladı.

_Günümüz_

Bozkurt timi sırayla düzülmüş kendilerine doğru sert adımlarla ve gözlerinden ateş saçan komutanlarını bekliyordular.

Zira komutanları yanlarına geldiklerinde hiç iyi şeyler olmicakdı. Son operasyonda planları biraz bozmuş ve canların tehlikeye atmış ola bilirler.

Komutanların artık onların önlerindeydi. Hepsine öldürücü bakışlar atıyordu. Ve sonunda ayağını sertce yere vurub"Siz salak mısınız?! Size kim emrimden cıkma iznini verdi! Ya birinize bir şey olsaydı. Öncelik sizsiniz demişdim! Ben o toprağa iki can verdim daha da vermem!" diye gürledi.

Timin hepsi başlarını yere eğdi. "Sezin abartmadın mı? Hiç kimseye bir şey olmadı sonuçta askerlerin sapa sağlam" dedi Murat.

Ters bakışlarını Murata çevirdi Sezin. Murat diger timin komutanıydı. Aynı rütbe oldukları için çok rahatdı Sezin.