Sessiz..

unutamadım..

Sensizliği anlatan cümlelerle başlıyorum hep satırlara,
Sensizlik herşeyden daha zor geliyor çünkü bana,
Kalemi alınca elime 'SEN' yazıyorum her şeyden önce,
Sen gelince aklıma sevdiğim çıkıyor sevgilim çıkıyor herşeyim diye çıkıyor ağzmdan... Sevdiğim sevgilim herşeyim çıkıyor da ağzımdan sen çıkmıyorsun bir türlü aklımdan...
Korkmadan hayallerime aldığım tek gerçeksin belki...
Bu yazımda sensizliği anlatan cümlelerle yazldı bak sevgili.
Soğuk diye üşümüyorum, yoksun diye soğuk heryer.
Yoksun diye karanlık,
Ve yanmda yoksun diye dünyam böyle bulanık...
Ama biliyorum ki sen sözünde durursun..
'Geleceğimiz' dediysen bir kere, herşeyin bir yolunu bulursun...
Sakın gitme sevgili,
Yoksa bu kalp yerini nasl doldursun...
Kimse dolduramaz yerini, Kimse bakamaz ki senin gibi,
Ve kimseyi özlemez bu beden seni özlediği gibi... Sevdiğin halde uzakta olmak...
Ne kadar acı değil mi sevgili ?
İşte bu yüzden sevdim yağmuruda 'Esrarengiz'di...
Bu yüzden severdm yağmurda yürümeyi sevgili...
Çünkü ağladığm hiç belli olmuyor gibiydi..
O yağmurda yürümek tam mutluluk verirdi sanki bana,
El ele tutuşmuş ıslanan sevgilileri görünce başlardı yine gözyaşlarm yağmurla yarışa...
Kaldırırdm başımı semaya,
Dayanamaz kızardm bazende sana..
Hayallerle şarkılarla oyalanmalarla geçerdi günlerim sensiz işte anla.
Buda son mektubum olsun sana...
Ve son fısıldayışm olsun kulağına 'Seni unutmadm Unutmamda'...