THE 𝙼𝙰𝙵𝙸𝙰'𝚜 𝚄𝙽𝙸𝚅E𝚁𝚂𝙸𝚃𝚈 (COMPLETED/Under edited)

CHAPTER 43

TATLONG araw na, sa tatlong araw na ito, hinang-hina na ako dahil sa pinanggagawa nila sa akin. Taimtim akong nagdarasal sa isip ko na sana bago man ako sundoin ni San Pedro makakain pa ako ng masasarap na pagkain, kagaya ng letchon from Cebu, McDonald's, spaghetti at iba pa.

"What do you want from me!"sigaw ko sa kanila dahil hindi nila ako tinigilang pagsasampalin.

"Simple lang yung mamatay ka!"napatingin ako sa nagsalita, nanlaki ang aking mga mata dahil totoo ba itong nakikita ko.

Lumapit ito kay Miguel na inakala kong ama ko. At nakipag fist bump naman ito gusto kung lumubog sa inuupoan kong silya.

"Hi Dad."

Ilang ulit nag-replay yung sinabi niya sa tinga ko. Bakit Dad? Gusto kong tanungin sa kaniya kung ano ba iyong sinabi niya, talagang binge lang ako.

"Son, I know, you know her right."natatawang sabi ni Miguel. Nawalan na ako ng respeto sa kaniya.

"Yeah, actually since birth I know her."napangiti pa itong tumingin sa'kin.

Wala akong naramdamang pagkaawa sa kaniyang mga mata dahil alam kong nag-iba na iyon. Nag iba na yung nakilala ko.

Dinaganan na naman ako ng kaba dahil dito. Shit! Ang tanga ko talaga. Nong akala kong nakapaligid sa aking tao mga totoo sa pakikipag kaibigan sa akin.

"Sa pagkakaalam ko wala akong nagawang kasalanan sayo!"napairap ako sa kawalan at napahawak ng mahigpit sa kamay kong nakatali sa likod nang upoang kahoy.

"Oo, wala pero yung mga kapatid mo meron!."nangunot ang aking noo dahil sa sinabi nito.

"Anong kinalaman ng mga kapatid ko dito?"nagtataka padin ako sa pinagsasabi nito.

"Do you still remember, nong pumasok sa university ang mga Kuya mo siyaka naman ako pumasok sa buhay mo."napatitig ako ng mariin sa kaniya. Dahil saktong-sakto ang pagkaalis nila Kuya siyaka naman siya pumasok sa buhay ko.

"You already planned this ha!"napasinghap ako dahil sa pagsasakal nito sa leeg ko.

Napatitig ako sa kaniya at nakikita kuna talaga sa kaniyang mga mata ang pagbabago niya. Hindi na siya ang dating kilala ko, ang dating tagapag-tanggol ko, at ang dating kaibigan ko.

Hindi ko na alam kung bakit siya nagbago kung maayos naman sana sa kaniya ang dating siya. Hindi ko namalayan ng biglang namuo ang luha sa gilid ng mga mata ko.

"I miss you."biglang sabi ko, miss ko na ang pag-aalala niya at pag-aalaga niya sa akin.

Bigla niyang binitawan ang pagkasakal niya sa leeg ko at tinignan ako ng masama.

"Anong pinagsasabi mo? Hindi mo ba nakita kung anong nangyari sayo ngayon dahil sa akin."masamang tingin ang pinukol niya sa akin.

"Ano bang naging kasalanan ng mga kapatid ko sayo?"bigla nadin akong nawalan ng pag-asang pakawalan niya ako at gusto ko nadin siyang iuntog sa semento.

"Sa amin na sana yung university na iyon kung hindi nangialam ang taong yun. Akala ko nong una mapa sa'kin na ang titulo ng skwelahan dahil hindi naman interesado ang mga kapatid mo sa skwelahan na yun ang kaso hindi napadali ang lahat dahil kay Lloyd sa kaniya iyon mapupunta kung sakaling hindi mo pepermahan ang papelis na ito."may bigla itong pinapakita sa aking isang long bond paper na kung ano-ano ang nakasulat na hindi ko naman maintindihan.