1. Bölüm

64 8 0
                                    

Evet herkese nasip olmayan bir hayata sahiptim beni çok seven arkadaşlarım istediğimi yapan  çalışanlarım üvey de olsa beni çok seven bir babam ...
Cidden bu kadar şeye sahip olupta nasıl şükürsüzlük yapabiliyorum bilmiyorum...
Hiçbir zaman tam anlamıyla memnun olan bir çocuk olmadım 18 yaşındayım ama biri de gelip Jeongin gerçekten en son ne zaman güldün ne zaman hakikaten mutlu oldun dese verebilecek cevabım yok.
8'li arkadaş grubuna sahiptim hepimizin  kendi arasında ilişkisi vardı. Jisungla Minho, Changbinle Felix, Seungminle Chan sevgiliydi ben de Hwang Hyunjin ile...
Gerçi hiçbir zaman tam anlamıyla sevgili olmadık flört olarak kalmıştık. Sonra bir gün Seungmin'in Chan'ı bir kızla öpüşürken görmesi üzerine arkadaş grubumuz ikiye ayrılmıştı. Zaten Minho ve Jisung aşırı toksik bir ilişkiye sahiptiler onların da ayrılması grubumuzun kesin bir şekilde kopmasına neden olmuştu. Çocuklar her zaman bana ve Felix'e "Bizim yüzümüzden sevdiğinizle aranızı bozmayın"demişti.Her ne kadar vicdan azabı çeksekte o sevgilisinden ben de küçüklüğümden beri aşık olduğum ve flörtüm olan adamdan uzak kalamamıştım...
Her şey güzel gidiyordu her ne kadar çocuklar aşk acısı (aslında sadece Jisung çekiyor Seungmin'in pek umrunda değil) çekiyor olsa da yine de hayatım güzeldi. Fakat bir gün okula mutlu bir şekilde gelmiş Felix ile çocukların yanından ayrılıp Hyunjin ve Changbin'in yanına gitmiştik. Felix sevgilisini görünce koşarak Changbin'in kollarına atladı ben de biraz çekinerek de olsa gülümseyerek Hyunjin'in yanına gitmiştim ama o beni görür görmez göz devirip ayaklanmıştı ve bana çarpıp hızlıca sınıftan çıkmıştı. Onun bu yaptığına afallamıştım. Changlix ikilisine baktım. Changbin bana üzgün bir şekilde baktığını  görünce hemen Hyunjin'in peşinden gidip ona yetiştim. Kolundan tutup "Hyunjin aramız mı bozuk noldu? Bilmeden bir şey mi yaptım çok özür dilerim eğer seni kırdıysam"demiştim. Hyunjin ise kolunu sertçe çekip "Seninle konuşmak istemiyorum Jeongin lütfen beni rahat bırak. " demişti ve yine hızlıca yürümeye başlamıştı. Ben yine koşup önünü kesip gözlerim dolu dolu "Hyunjin sen iyi misin biz birbirimizi sevmiyor muyduk? Daha düne kadar bir şey yoktu bak eğer seni kıracak bir şey yaptıysam söyle." dedim. Hyunjin sırıtıp "Seni sevdiğimi nereden çıkardın? Senle konuşmak istemiyorum rahat bırak beni" demişti. Dediklerine kulaklarım yanlış duyuyor olmalıydı, Hyunjin bana bunları söyleyecek biri asla değildi. Olamazdı olamazdı. "Yalan söylüyorsun inanmıyorum." Demiştim sonlara doğru sesin kısılmıştı. O ise ciddi bir ifade ile "Beni gözünde fazla büyütmüşsün Jeongin çekil şimdi işlerim var." Demiş ve beni oracıkta bırakıp gitmişti...
O günden beri bana zorbalık yapmaya başlamıştı. Çocuklar her ne kadar Hyunjin'in yaptıklarından dolayı ona karşı çıkıyor olsalarda bu Hyunjin'i durdurmuyor...
Ve evet yine aynı günün kabusunu görüp uyanmıştım. Sabahın 6'sında uzun süre duvara bakıp bu olanları düşündükten sonra kalkıp hızlıca duşa girdim. Duştan çıktıktan sonra telefonuma ardı arkası kesilmeyen bildirimlere baktım. Her zamanki gibi çocuklardandı. Sohbeti girip Jisung'un mallıklarını okumaya başladım

Yüce Jisung hazretleri ve onun köleleri👑

Kafasız Jisung🙄
Olm
Bugün
Nasıl
Pazartesi
O
K
U
L
N
E
D
E
N
Bitmiyooooo!

Felix askim🧚🏻‍♂️
Lan orospu evladı ne sabah sabah bildirimlerimi sikiyorsun

Kafasız Jisung🙄
Aaa bebeğim hiç küfür yakışmadı ağzına

Felix askim🧚🏻‍♂️
Lan başlatma küfrüne korktum lan bir şey oluyor sanıyorum amk

Alfa seung😎
Ne oluyor bu aşağılık yerde aq

Lost on you... HYUNINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin