EFSUNKÂR : Yakamoz

✴️EF§UNKÂR✴️

20/05/2024

*

EF§UNKÂR

*

*HeR kArAnLık
KenDiSiNi SoNlaNdıRaCAk ŞaFaĞıN
ToHumLArıNı GöĞsÜnDe TAşıR*

*

O yar gelir yazı da yaban gül olur yar yar
Gül olur yar yar
Gül olur
Yüzün görsem tutulur dilim lal olur yar yar
Lal olur yar yar
Lal olur
Aşka düşen divane gezer del' olur yar yar
Del' olur yar yar
Del' olur

♪

Evlerine vara da gele usandım yar yar
Usandım yar yar
Usandım
El kızını ben kendime yar sandım yar yar
Yar sandım yar yar
Yar sandım
Yüreğime hançer de vurdu gül sandım yar yar
Gül sandım yar yar
Gül sandım

♪

Mezarımı derin de kazın dar olsun yar yar
Dar olsun yar yar
Dar olsun
Altı lale üstü de sümbül bağ olsun yar yar
Bağ olsun yar yar
Bağ olsun
Ben ölürsem sevdiceğim sağ olsun yar yar
Sağ olsun yar yar
Sağ olsun

*

Nereye gideceğini bilmeden çıplak ayakla bir ara sokakta koşmaya başladı genç kız.

İnsanlar sığınmak için evlerine giderlerdi; o ise canını kurtarmak için evden kaçıp sokaklara sığınıyordu. Ruhunu kurtarmak için. Bir boşluğa. Bir hiçliğe doğru gidiyordu.

İnsanlar acımasızdı.

İnsanlar güvenilmezdi.

İnsanlar vicdansızdı.

İnsanların kalpleri yoktu. Hepsi kalpsizdi.

İnsanlar tehlikeydi. Tehlikeye yaklaşılmazdı. İşte bu yüzden kaçıyordu. Tehlikelerden kaçılmalıydı. İnsanlardan kaçılmalıydı.

Ayaklarındaki güç gittikçe çekildiğinde çıkmaz sokaktaydı. Bacakları titriyordu. Yağmur çiselemeye başlamıştı. Saatlerdir tuttuğu göz yaşları yanağına doğru süzülmeye başladığında alt dudağı öne doğru büküldü ve omuzları sarsıla sarsıla ağlamaya başladı.

Ayakta duramayan genç kız sırtını duvara yaslayıp sürtünerek yere oturdu. Dizlerini kırarak bacaklarını iyice göğsüne yaslayıp kollarını da bacaklarına sardı. Alnını dizlerine yaslayıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığında yağmur daha da arttı.

Yağmuru seviyordu. İnsanlardan daha çok seviyordu...

Yağmur ve hıçkırık seslerinin yanına bir ses daha eklendiğinde kız duraksadı lakin başını kaldırmadı. Adımlar sert ve kendinden emin bir şekilde tok bir ses çıkartıyordu zeminde. Genç kız ense köklerine kadar irkildi lakin yine de başını kaldırıp adım seslerinin sahibine bakmadı.

İnsanlardan nefret ediyordu...

Hepsi iğrençti.

Tekrardan gözleri doldu genç kızın lakin başını kaldırmadığı için adım seslerinin sahibi bunu görmedi.

"Tıfıl?" Diyen ses tanıdıktı. Nihayet alnını dizlerinden ayırıp sert adım seslerinin sahibine baktığında şaşırmamıştı; oydu. O adam.

Onun burada ne işi vardı?

Şaşkınlıkla dudakları aralandı genç kızın lakin adam bunu umursamadan bakışlarını üzerinde gezdirdi. Altında siyah bir şort ve üzerinde ise beyaz sıfırkol bir atlet olduğunu gördüğünde kaşları büyük bir kavis çizerek çatıldı. Bakışları tekrardan bir çift nane yeşiline takıldığında.

"Sen..." Diyecek oldu genç kız fakat adam onu da umursamadan

"Üşütüceksin" dedi.

*

Ayy ayyy selamlarrrrrr!

Yeni kurgumun alıntısını nasıl buldunuz?

İlk bölüm yakında gelecek!

Oylamayı unutmayın<3

Şimdilik görüşmek üzere🙋🏻‍♀️