"nereye küçük hanım. Öyle kaçmak ve kurtulmak kolaymı sence?"
İşte şimdi sıçtık...
"napıyosun be" diyerek kolumu çekiştirmeye çalıştım ama öyle kızgın bakıyordu ki bana, zorlamadım. neyse ki sert tutmuyor.
Aynen gizem, tüm sorun sert tutup tutmaması zaten.
"hayatımın belki de en önemli toplantısını kaçırdım ama sen o düşük çenen yüzünden beni oyaladın ve ben geç kaldım!" diyerek sesini yükseltti.
"bırak kolumu yoksa-" dediğim an sözümü kesti
"yoksa ne, beni öldürmekle mi tehdit ediceksin?" bu adam beni çilazeden çıkartmaya yemin etmiş gibi resmen.
"yoksa o kolunu kırarım!" abim sağolsun evde öğrendiği bütün teknikleri ilk bende denediği için kendimi savunmayı öğrenmiştim. Gittiğim dövüş kurslarıda beni daha savunulur hale getirmişti.
Olayı uzatmak istemiyor olacak ki kolumu itekleyerek bıraktı. "bir daha görüşmemek üzere küçük hanım. Umarım bi daha karşılaşmayız" duygularımız karşılıklı.
"emin ol, seninle karşılaşmamak için holdinginin bulunduğu semte adımı mı dahi atmam" sinirle gözlerini devirip arabasına doğru ilerledi ve binip gitti.
üzerim berbat bi haldeydi. Arkamı döndüğümde neredeyse herkesin bizi izlediğini gördüm. Ne var dercesine kafamı sallayıp geri arkama dönerek arabama ilerledim. Abimde bi zahmet kahvesini kendisi çıkıp alabilirdi.
"lanet herif. Nerden çıktı ki karşıma?" diyerek öfkeyle soludum. Kafamı dağıtmak için şarkı açtım. Galiba bugün biraz da şanslı günümdeydim çünkü açar açmaz Model grubunun mey şarkısı çalmaya başlamıştı. En sevdiğim şarkılardan biriydi
"Bakması ne zormuş ah o güzel yüzüne"
Şarkıya eşlik etmeye başladım.
"Toplamış yine bütün güneşi üstüne"
"Kamaşıyor gözlerim bebeğim"
"öyle gülmek olur mu gözünü seveyim" diyerek bende bağırarak söylemeye devam ettim.
"cennet dudaklarınmış"
"öp de öleyim"
"aşkmış adı nerden bileyim"
"böyle zulüm olur mu gözünü seveyim"
"adımı sorsan söyleyemem yemin ederim"
🌸
Çok şükür eve gelebilmiştim. Berbat Bi ilk iş günü geçirmiştim. Lanet herif yüzünden gizem. Arabayı otoparka parkedip eve çıktım.
"kahveler nerde?" diye sordu abim içeri geçerken. Salona geçip kendimi koltuğa attım.
"almadım, birisiyle kavga ettim" mutfaktan annem ellerini silerek salona geldiğinde şaşkın gözlerle bana bakıyordu. Abimde dahil. Onlarda haklı gizem, sanki hergün kavga ediyorsun.
"kiminle kavga ettin lan" diye bi anda Beni dürtükleyerek sordu abim. Tam annemde ağzını açıp birşey söyleyecekti ki kapı çaldı. İşte bu.
"ben bakarımm" diyerek ayağa kalktım. Yüksek ihtimalle babam gelmişti. Ortamdan kaçarcasına kapıya doğru yürüdüm ve kapı deliğinden gelen kişiye baktım. Tam da tahmin ettiğim gibiydi, babam gelmişti.
