11.0

379 68 24
                                    

"ធ្វេី​វា​បាន​ទេ? ?"សុងហ៊ុន​ ពេបមាត់​ដៃ​នាយ​អោប​ជេយ៉ុន​ ស្អិត​វិះ​នឹង​ថប់​ខ្យល់​ជេយ៉ុន​ នៅទីនេះ។

"លោកគ្រូ..យប់ហេីយ​ លោកគ្រូ​មិន​ហត់ទេហ្អេ៎​ បង្រៀន​ខ្ញុំ​តាំងពី​ក្បាល​ល្ងាច"​ជេយ៉ុន​ ងាក​មុខ​ចេញ​ភាយ​ចំហាយ​ក្ដៅ​មក​បណ្ដេីរៗ​ នេះ​ជា​លេីក​ទី​មួយ​ហេីយ​ដែល​ឃេីញ​ សុងហ៊ុន​ ក្លាយ​ទៅ​ជា​បែបនេះ​ គេ​មិន​មែន​ឈឺ​ទេ​មែនទេ??

"ហេតុអី​ មិន​ចង់​ធ្វេី​មែនទេ?? "សុងហ៊ុន​ ចងចិញ្ចេីម​ប្រលែង​កម្លាំង​ដៃ​អោប​ជេយ៉ុន​ចេញ​ ធ្វេី​អោយ​អាល្អិត​ ងាក​មុខ​មកគ្រវី​ក្បាល​តតាត់។

"អត់ទេៗ​ ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ...ខាន​ធ្វេី​យូរ"ជេយ៉ុន​ និយាយ​តិចៗ​នៅ​ចុង​ប្រយោគ​ នាយ​អោន​មុខ​ចុះ​លេង​ម្រាមដៃ​របស់​ខ្លួន​ដូចជា​កូនក្មេង។

"អញ្ចឹង​គួរ​តែ​ធ្វេី​រាល់ថ្ងៃ​ទេ​ ដេីម្បី​កុំ​អោយ​ឯង​មាន​អារម្មណ៍​បែបនេះ​ទៀត! "សុងហ៊ុន​ ផ្ដល់​យោបល់​តែ​មិន​មែន​ជា​យោបល់​ល្អ​សោះ​ គ្រាន់តែ​ជេយ៉ុន​ លឺ​ហេីយ​ចំហមាត់​ហួស​ចិត្ត​ជាមួយគេភ្លាម។

"អត់ទេ! ថ្ងៃ​ស្អែក​លោកគ្រូ​ត្រូវ​ទៅ​បង្រៀន​មិន​ចឹង​ហ្អេ៎​ អញ្ចឹង​ចាំ​ថ្ងៃ​សម្រាក​ទៅ​..."

"អត់ទេ​ ស្ត្រេស​! "​សុងហ៊ុន​ និយាយ​ប៉ុន្មាន​ម៉ាត់​ចុងក្រោយ​ នាយ​នៅ​ពេបមាត់​ មេីល​ជេយ៉ុន​ម៉ក់ៗដូចកូនក្មេងមិន​ឈប់។ ជេយ៉ុន​ ខាំ​មាត់តិចៗ​ នាយ​គិត​មួយ​សន្ទុះ​ក៏​ងក់ក្បាល​យល់ព្រម​

"តែ​...កុំ​ខ្លាំង​ពេក"ជេយ៉ុន​ ខ្សឹប​ក្បែរ​ត្រចៀក​សុងហ៊ុន​ រាងក្រាស់​លឺហេីយ​ក៏​លាន់​មាត់​សេីច​។ រាងក្រាស់​លិត​មាត់​ឃេីញ​ចំណី​នៅ​ពី​មុខ​ហេីយ​ បេី​មិន​បាន​ជា​របស់​នាយ​ទេ​ គ្មាន​នរណា​បាន​ជា​ដាច់​ខាត

រាងក្រាស់​លេី​អាល្អិត​ដាក់​លេី​តុ​ បបូរមាត់​ក្រាស់​រហ័ស​ទៅ​បិទមាត់​គេជិត​ ចំណែក​ឯ​ដៃ​ដែល​ទុក​ទំនេរ​ក៏មិន​អោយ​វានៅ​ដដែល​ទៀត​ ស្ទាប​អង្អែល​សព្វ​រាងកាយ​អ្នក​ម្ខាង​ទៀត​។ រាង​ក្រាស់​ដក​មាត់​ចេញ​ សម្លឹង​ទៅ​នាយ​តូច​ ក៏ភ្ញោច​ចុង​មាត់​ នាយ​ដក​វ៉ែន​តា​ខ្លួន​ចេញ​ ទម្លាក់ទៅ​លេី​តុ​ ទេីប​ចាប់ផ្ដើម​ប្រពាក់​ប្រពូន​គ្នា​ម្ដងទៀត។

WHEN I WAS 6TEEN| JAKEHOON[HIATUS]Where stories live. Discover now