Bölüm 2: Savaşın Eşiğindeyiz

0 0 0
                                    

⚔️

(AİSA'NIN AĞZINDAN)

___________________________________________

Elrian dağın zirvesinde bize bakıyordu.
Bir anda yanımıza ışınlanmıştı. Çok güçlü ve tecrübeli bir büyücüydü. SRİAN
büyücülerinin bir üyesiydi.

SRİAN, Dünya'nın en güçlü büyücüleridir.

Elrian yüzündeki ciddi yüzü, gülümsemelere çevirmişti. Fakat arkadaki insanların suratı asık, yüreği donuktu...

Herkes, savaşın eşiğinde olduğumuzu biliyordu.

Elrian sıcak bir ses tonuyla; "Hoşgeldiniz, ateş ışığında doğan Aisa. Ve doğanın koruyucusu Annika."

Bizi dağın zirvesinde olan, kulübesine götürdü.

Elrian bize savaşın, nerde ve nasıl olacağını anlatıyordu. Savaş ilk önce Astoris denizinin kıyısında yapılacaktı.
Sonra ise insanların tatil yaptığı yere kadar gidecekti.

Fakat bir sorun vardı. Ailem ordaydı. Astoris denizinde tatil yapıyorlardı. Hemen bir şey yapmam lazımdı.

"Fakat benim ailem, Astoris denizinde tatil yapıyorlar."

Elrian suratını büzdü. "Evet bütün insanlar orda. Bir şey yapmamız lazım yoksa insanların ırkı sona erecek." Dedi Elrian.

Annika dudaklarını büzerek; "Bu savaşta sadece İmpler olmayacak. Goblinlerde insan ırkını yok etmek için gelecek. Ve sonra Siristus Kolyesi İmp'lerin olacak. Tek umudumuz, Erendus Krallığı..."

"Erendus mu? İnsanlar katledilirken Erendus Krallığı neredeydi. O Kral; bencil, sahtekar ve orospunun teki. Bize yardım edeceğini hiç sanmıyorum." Dedim. Ciddi bir ses tonuyla.

"Ama Siristus Kolyesi Anka kuşlarında. Ve yıllardır ortaya çıkmıyorlar. Eğer çıkarlarsa, insanlığa çok faydası olacaktır." Dedim.

Annika ve Elrian, gözlerinde umut besleyerek bana baktılar.

Annika ile kulübeden çıkmıştık

Hemen Atoris denizine giden ilk otomobile binmiştik.

Otomobil, bir saat içinde gelmişti. Annika hala Hensword'un ona yaptıklarını unutamıyordu. "Annika. İyi misin?" Dedim, ince bir ses tonuyla. "Evet iyiyim. Ama, o orospu çocuğunun cezasını çekmesini istiyorum. Bugün bendim, yarın ise başka bir kıza aynısını yapabilir."

"Biliyorum Annika. O pislikten her şey beklenir." Dedim. Tam o sırada otomobil, aniden durdu.

Astoris denizinden 2 kilometre uzaktaydık.

Sonra ise otomobilin üstünden ayak sesleri gelmeye başladı. Bunlar İmpti.

"Ah tanrım bunlar İmp." Dedi şoför. "Lanet olsun. Keşke okum yanımda olsaydı." Dedim. İmpler camları kırmaya çalışıyordu. Tam o sırada muhafızlar, otomobildeki insanları kurtarmaya geldi.
Okum yanımda olsaydı beni kimsenin kurtarmasına ihtiyacım yoktu. Ama şuan savunmasızdım. Bu yüzden muhafızların yanında durmak, daha güvenli olacaktı. 

Muhafızlar otomobilin etrafını sararak insanları güven altına almaya başladılar. Otobüsteki insanları yavaş yavaş dışarı çıkarıyorlardı. Önceliğim Annikaydı, çünkü şuan savaşıcak güce sahip değildi.

Muhafızlar insanları sığınma alanına yönlendiriyordu. Ben hala otobüsün içindeydim. Karşımda iki tane imp duruyordu. Ne yapacağımı şaşırdım, savunmasızdım. Ve otobüsün içinde sadece ben vardım. Yardım istemekten başka çarem yoktu. 

"Yardım edin! Yardım edin!" diye boğazım yırtılana kadar bağırdım. İmplerin ikiside üzerime koşmaya başladı. İmp tam kılıcını bana savurucakken, İmp'in arkadan kılıç ile saplandığını gördüm. İmp yere çakılırken, arkasından 1,90 boyunda bir muhafız çıkmıştı. Hemen eliyle elimi kavrayıp, beni götürdü.

Sığınağa geçtiğimizde muhafıza teşekkür etmek istemiştim. "Teşekkür ederim." Dedim ince bir ses tonuyla. Muhafız gülerek bana baktı. Neden güldüğünü anlamamıştım. Anlamaz gözlerle muhafıza baktım. 

Adam anlamadığımı farkedince söze girdi. "Ben muhafız değilim." Dedi. "Kimsin o zaman" Dedim. "Komutanım ben" Dedi gülercesine. "Ne özür dilerim." Dedim.

Komutan kafasında ki kaskı çıkardığında şok olmuştum. Bu Clint'di.

Hem mutlu oldum hem sinir olmuştum.
"Clint! Gerizekalı sen miydin. Çok özledim seni."

Clint, "Bende seni çok özledim Aisa."

Hemen Annika'yı buraya çağırdım.

Annika Clint'i görünce, hem şaşırmış, hemde mutlu olmuştu. Hemen Clint'e sarıldı.

Annika bağıra bağıra Clint ile konuşuyordu. "Clint!!! Bu sen misin. Çok özlemişim seni." Dedi. Yüksek bir ses tonuyla.

"Bende seni çok özledim, Annika!"

"Clint hemen Astoris Denizine gitmemiz lazım." Dedim gözlerimde umut besleyerek...

HERKESE HELLÜ BİLİYORUM BÖLÜM COK KISA OLDU AMA UZUN ZAMANDIR BÖLÜM ATMIYORDUM. 🤭🎀😍
3.BOLUMDE GORUSURUZ ASKLAR🎀❤️‍🔥🥰

AİSA 1: Anka KuşuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin