Alaz (b×b×b×b)

1

Sabah alarm sesiyle uyandım demek isterdim fakat Faruk'un saçımdan tutup beni sürüklemesiyle uyandım

Faruk: lan ben sana burda yatmıcaksın demedim mi?

Alaz:Abi bi dur bak sana güzel haber getirdim.

Saçımı bırakmasıyla anlatmaya başladım.

Alaz: yeni mal gelmiş abi aşırı güzel diyorlar ondan getirdim hem sana ucuza da satarım sen sonuçta tanıdıksın.

Faruk: kaça verirsin senin ucuz dediğin ucuz olmuyor da.

Alaz: Sana 500 olur abi.

Faruk: Yuh 500 ne oğlum.

Alaz: Bana gelişi zaten 400 abi ben ne yapıyım.

Faruk biraz düşünüp cevap verdi.

Faruk: Tamam inşallah iyidir.

Alaz: Abi acayip iyi.

Faruk: Nerden biliyon lan tattın mı.

Alaz: Ben tatmadığım şeyi satmam.

Malı verip parayı aldıktan sonra oradan  ayrıldım.Telefonun çalmasıyla elimi cebime atıp çıkardım ekrandaki elifim yazısını görünce gülümsememi saklamadım.

Yeşil tuşa basıp açtığım zaman gelen sesle daha da mutlu oldum.

Elif: Abimm seni çok Özledim ne zaman geleceksin.

Alaz: Yoldayım abim şimdi  geliyorum babamlar evde değil değil mi

Elif: değiller az önce çıktılar.

Alaz: Tamam abicim ben şimdi kapatıyorum bir 5 dk ya oradayım ben hadi  görüşürüz.

Elif: görüşürüz hızlı ol.

Telefonu kapatıp arka cebime tekrar koyduktan sonra yürümeye devam ettim.
Takip ediliyormuş gibi  hissettiğim için daha kalabalık yerlerden  geçmeye karar verdim nede olsa düşmanım çok her an çıkıp biri beni öldürebilir.

Yine o siyah arabayı gördüm nereye gitsem peşimdeydi boşverip zili çaldım. Hemen açıldı
Elif direkt kucağıma  atladı inmeyince bende onunla beraber içeri geçip oturdum kucağımdan kalkıp yanıma oturdu ve sorular sorup sürekli öpüyordu.

Akşama kadar konuştuk hiç susmadı kendisi ama bende bundan şikayetçi değildim özlemişim onu. Annem arayıp
Gelecekleri için yemek yapmasını söyledi bende biraz yardım edip daha sonra yakalanmamak için evden çıktım.

Sokakta kimse yoktu bir süre yürüdükten
Sonra arkamda adım sesleri gelmeye başladı. Arkama baktığımda 2 tane iri adamın geldiğini gördüm. Ben koşmaya başlayınca onlarda koştu ben buraları adım gibi bildiğim için kolayca izimi kaybettirdim.

Gülerek önüme döndüm tam adım attığım gibi kafamı bir şeye çarptım kafamı kaldırıp baktım bu diğer adamlar gibi takım elbise giymiş 190 boylarında birisi duruyordu karşımda.

Gülümseyip "merhaba" dedim.

Arkamı dönüp tam uzaklaşıcaktım ki az önce beni kovalıyanları gördüm. Bu sefer Adem abinin söylediği yerden gidecektim kısmet bu güneymiş demek koşup koz apartmanına girdim. Arkamdan adam yakalayın diye bağırmıştı ama ben çoktan 1 katı çıkmıştım bir 2 daha çıktıktan sonra duvarlara bakınmaya başladım.

Hangisi olduğunu unutmuştum diğerlerinden daha açık olan duvarı  seçip ritmik bir şekilde vurdum.

Doğru yermiş tam adımımı atıp içeriye girecekken biri saçımdan tutup beni geriye çekti.

                                     ***
İlk kitabım olduğu için yanlışlarım olabilir