Giriş

12 1 3
                                    

"Anne gelecek misin tekrardan yanıma?" diye sorduğum da annem minik peluş ayıcığı elime tutuşturmuştu.                                                                                                                                                                         "Geleceğim bebeğim hadi geç sen bak arkadaşın seni bekliyor" annemin gösterdiği tarafa baktığım da çocukluğum ordaydı eliyle yatağın diğer tarafını oturmam için gösterdiğin de tekrar anneme döndüm. "Bende gelsem olmaz mı anne? O da gelsin, o olmayınca ben çok sıkılıyorum oyun arkadaşım o benim " annem gülümseyerek baktı ikimize de, sonra ona elini uzattı gelmesi için.                                                                                                                                                                              "Beyimiz gel bakalım" annemin bir dizinde ben varken diğer dizinde o oturuyordu şimdi. Gülümsedim o da minik parmağını gamze çukuruma bastırdı. Teması sevmezdi ama her güldüğüm de gamzeme parmağını bastırıyordu.                                                                                                     "Gitmesen Helen teyze. Burda tek kalamayız ki annem de yok zaten" annemin dizinde ki erkek çocuğuna bakarken gözlerinin dolduğunu gördüm. Onun annesi melek olmuştu, o zamanlar annem bize öyle diyordu. Onun annesi olsaydı bizi tek bırakmazdı zaten.                                                   "Geleceğim ki yalnız kalmayacaksınız baban da aşağıda zaten kızım" annem ikimizin de yanağına öpücük kondurup geri çekildi. Hiçbir şey söylemeden kapıdan çıktı, ikimiz de birbirimize baktık.                                                                                                                                                                 Dakikalar sonra odadan su içmek için çıktığım da merdivenlerden inmiştim. Birden çığlık atmama sebep olan şey ise kulaklarımın ilk defa duyduğu o iğrenç sesti. "Anne?" çığlıklarım evi doldururken bir şeyin düşme sesini işittiğim odaya girdim  ve o an adımlarım geriledi. Kusmak istedim midem bulandı. 8 yaşında ki küçük bir kız çocuğu için bu fazlaydı. Sonra yerde ki ölüden kafamı kaldırdığım da annemle göz göze geldik. Neden ağlıyordu ki?                                                           "Lina kızım" annem koşarak yanıma geldi ve sımsıkı sarıldı. Arkasın da ki yere düşmüş olan silahı gördüm. Arkamdan koşup gelen çocuk ise yerde ki cesedi görmeden bize bakmıştı.                    "Gitmemişsin Helen teyze. Çok korkunç bir ses duydum, Lina'ya bir şey oldu zannettim"  küçük erkek çocuğu bize doğru gelecekken annem onu bir çırpı da kucağına alıp odanın içini görmesini engelledi. "Gitmedim kuzum, hadi gelin gidelim buradan " ikimizin de elini tutup evin dış kapısına doğru sürükledi.                                              

"Ama babam nerede?" annem onun saçlarına bir öpücük kondurdu. "Baban sonra gelecekmiş öyle söyledi" annem ve yalanları dedim o an. Herşeyi bilip anneme bir şey olmasın diye ömür boyu susan ben. Ve yanımızda ki hiçBir şey bilmeyen, babasının içerde annemin onu öldürdüğünden habersiz o erkek çocuğu. 

Gamzelerimin çıktığı zaman diliminde hep yanımdaydın çünkü gamze çukurlarıma senin yanında hiç yaş değmiyordu.

Özür dilerim, 6.yaşım sana çok şey borçlu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 17 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YARA İZİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin