Perestiş

16

İyi okumalar

Elindeki bandaji ayak bileğine
Temkinli bir şekilde sardı Felix

Maç sırasında hafif burkmuştu
Koç'un onu yedeğe göndermemesi içinde olayı çaktırmadı

Şuan herkes dağılmış akşam olmak üzereydi okulda sadece etüt için ve maç antrenmanı için kalanlar vardı

En sona da Felix kalmıştı
Ve onu kapıda bekleyen Chan.

Ayağını burktuğunu söylerse chan'dan azar işiteceğini biliyordu
Buna maruz kalmamak için
duş alıp Giyinene kadar dışarıda beklemesini söyledi

Chan da uslu bir çocuk olup
Dediğini yaparak bekledi

Her ne kadar arsız cümlelerini esirgemeyip şortlu fotolarını çekse de, giyinme odasından herkesi gönderip onun yalnız giyinmesini sağlardı.

Onun izniyle kıyafetlerini soyup güzel vücudunu seyredeceği günlerin geleceğine emindi

Felix tamamen hazır olduğunda başını kaldırmasıyla duvarda olan şeyi görüp dona kaldı

Bunun bir kabus olmasını alarmın sesiyle yatağından yuvarlanarak uyanmayı diledi

Kafası komidine çarpıp kırması da bir ihtimaldi ama o ihtimal bundan daha iyiydi

"Hayır Aman Tanrım... aman Tanrım, hareket ediyor!"

Orada, dolabının hemen yanındaki beyaz duvarda büyük karınlı büyük bacaklı tüylü bir örümcek vardı ve yavaş yavaş duvardan aşağıya doğru tırmanıyordu.

Yerinde zıplayıp oturağın tepesine çıktı

Hiç bu kadar büyük poposu olan bir örümcek görmemişti ve onu bir daha da görmek istemiyordu.

Büyük örümcek tekrar hareket etmeye başladığında Felix'in gözleri büyüdü ve aklına gelen ilk şeyi yaptı.

Chan'a bağırdı.

Chan örümcekten daha büyüktü.
Ondan biraz daha ağırdı.
Ondan daha büyük kasları vardı. Ayakları ondan daha büyüktü

"CHRİS! "

Chan  endişeyle odaya girdiğinde işaret parmağıyla örümceği işaret etti

Parmağını örümceğe doğru salladı ve sanki örümcek onun üzerine atlayacakmış gibi parmağını hızla göğsüne doğru çekti

Chan Felix'in yanına  oturağa doğru atladı. "Bu şey de ne?"

"Bilmiyorum! Öldür onu, öldür onu, hareket ediyor, öldür onu!"

"Onu öldüremem! Şu şeyin büyüklüğünü görüyor musun?
Beni yiyecek!"

Felix bir sızlanma sesi çıkardı, yerde acı verici derecede yavaş bir hızda sürünen örümcekten gözlerini hiç ayırmadı.

Chan'ın oyuncu bir şekilde korkuyor gibi yapmasını fark edememişti bile

"Ch-Chan öldür onu - öldür şunu- aman Tanrım buraya geliyor
Chan öldür şunu!"

"Peki,  dolabın üstüne atlayalım ve bırakalım örümcek odayı ele geçirsin. Sonra da okulu yakacağız."

Ha. Felix neden bunu düşünmedi?

Felix sertçe yutkunarak sandalyeyi kendisine doğrultmak için kıpırdadı.

' bizi bundan kurtar başka birşey istemiyorum Chan '

Chan saklamaya çalıştığı gülüşüyle
Felix'e döndü

" Eğer sana vereceğim telefonu kabul edersen kurtarırım"