Alternatif Naruto hikayesidir...
Naruto , Sasuke ve Sakura'nın kendi içinde ki dertleri gün geçtikçe ölümcül bir hâl almaya başlar. Şuanlık bir sorun yokmuş gibi gözükse de bu sadece kıyametten önce ki normal günlerdi. Bu kıyametten sonra ise bütün...
Anbular Naruto'yu götürmek için evlerine gelmişlerdir.
Naruto'dan :
Dün gece Hinata'yı kurtarmak için Hyuga Hizashi'nin evine arkadaşlarım ile birlikte girmiştim. Ama Hizashi ve Hinata arasında ki olaylar tatlıya bağlandıktan sonra Hizashi'nin bu yaptığımızı görmezden geleceğini sanıyordum.
Ancak Hizashi , aynen Kurenai senseinin dediği gibi zalim birisiydi. Kendisine karşı yapılan yanlışı hiçbir zaman unutmuyor ve illa ki intikamını alıyordu. Anlaşılan şimdi de benden intikam almak istiyordu.
Annem endişeli bir şekilde "Bir yanlışlık olmalı benim oğlum öyle bir şey yapmaz" dedi.
Karin'de annemi onaylayarak "Evet , abim asla başkasının evine gizlice girmez." dedi.
Anbu kız "Bize gelen şikayet bu yönde ama mecburen şimdi Naruto'nun ifadesini almak için götürmek zorundayız." dedi
Annem "Bir şeyler söylesene Naruto ! Böyle bir şey yapmadın değil mi ?" diye sordu.
"..." hiçbir şey söylememiştim. Çünkü kelimeler boğazıma düğümlenmişti. Kendimi ifade edecek doğru kelimeler aklıma gelmiyordu.
Karin sinirli bir şekilde "Neden susuyorsun ? Yapmadım desene lan !" dedi.
Gözlerimi kapatarak "Yaptım." dedim. Bunu dedikten sonra hem annem hemde karin bana şaşırarak bakmışlardı. Benim yaptığım çok büyük bir suçtu. Annem ve Karin'de benim böyle bir suç işlemeyeceğimi düşündüğü için şimdi büyük bir hâyal kırıklığına uğramıştı.
Anbu kız "Bu kudar konuşma yeter , şimdi bizimle geliyorsun." dedi. Bunu dedikten sonra yanında ki Anbu'lara işaret verdi. Bu işaretten sonra Anbu'lar beni kolumdan sıkı bir şekilde tutarak götürmeye başladılar.
Anbular beni götürürken son bir defa annem ve Karin'e baktım. Bana büyümüş gözleriyle şok olmuş bir şekilde bakıyorlardı. Onları bu şekilde görmek kalbimi acıttığı için onlara bakmaya bırakıp önüme döndüm.
Meraklı bir şekilde "Nereye gidiyoruz ?" diye sordum.
Anbu kız "Hokage-sama'nın yanına" dedi. Anbu kız bunu dedikten sonra içimdeki huzursuzluk daha da büyümeye başlamıştı. Sonuçta ben annem ve Karin dışında aslında en çok babamı hayal kırıklığına uğratmıştım.
Babam her zaman benim hareket ve tavırlarıma dikkat etmem gerektiğini söylerdi. Çünkü ben Hokage'nin oğluydum. Bu yüzden bütün gözler benim üzerimdeydi. En ufak bir hatam ile babamın itibarını zedeleyebilirdim. Zaten babamda en çok bundan korkuyordu.
Ama insanın başına hep en korkuttuğu şey gelirdi. Şimdi bu yaptığım büyük suçla babamın itibarını yerle bir etmiştim. Artık Konaha'da yaşayan herkes Hokage'nin oğlu gizlice evlere giriyormuş diye konuşulacaktı.
Benim için kimin ne dediğinin hiçbir önemi yoktu. Bu yüzden bunlar umrumda değildi. Ancak benim aksime babamın kimin ne dediği umrunda olduğu için utancından yerin dibine girecekti. Böyle olmasını asla istemezdim...
__________
Birkaç dakikalık yürüyüşün ardından sonunda Hokage'nin yani babamın ofisine varmıştık. Babamın yüzüne nasıl bakacağımı düşünerken Anbu kız kapıyı tıklattı.
Babam "Gir" dedikten sonra beni kolumdan sıkı bir şekilde tutan Anbu'larla birlikte içeriye girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
