Prologue

31 0 0
                                    

"Ako na muna ang bahala sa anak mo, ipagpatuloy mo ang pag-aaral mo para mabigyan mo siya ng magandang buhay. Wag kang mag-alala Kate, pwedeng pwede mo pa rin naman siyang maka-usap kahit magkalayo kayo"

Wala akong ibang magawa kundi umiyak ng umiyak.

Hindi ko alam kung kaya ko. Hindi ko alam kung paano. Sa ilang taon kong pag-aalaga sa kanya, ngayon lang kami magkakahiwalay. Mahirap pala, sobrang hirap. Pero kailangan ko din 'to para sa kanya.

"Malayo ang Manila dito sa Batangas ma. Hindi ko alam kung kaya kong mahiwalay sa kanya"

Iyak ako ng iyak habang kausap si mommy


"I know kasi nung mga bata pa kayo, naranasan ko din yan. Don't worry kate, maraming pwedeng mag-alaga kay Kaye nandito ang daddy mo, ang ate't kuya mo. Tyaka kung sembreak at holidays naman you can visit here"

Hindi na ko sumagot. I just hugged my baby girl and agreed to my mom. Mahirap pero I can do this. After how many years, I'll live with her in our own house.

Teenage MomTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon