Kalbimin Kırık Parçası (yarı texting)

kalbimin kırık parçası

Alaz Ece'nin kalp hastası olduğunu duyduktan sonra donakalmıştı. Bizse Yaman'la Ece'yi uyandırmaya çalışıyorduk. Bir kaç dakika sonra gözlerini açmaya başladı. Anne...ben babamı mı gördüm bana mı öyle geliyor diye sordu usulca. Doğru görmüşsün kızım dedim çünkü inkar etmemin bir anlamı kalmamıştı. Hem korktuğum hem de çok istediğim o kavuşma yaşanacaktı artık incelediği yerden kopacaktı ne olacaksa. Alaz hala tepemizde duyduğu şeyin şokuyla dikilirken Ece ona baktı. Ece'nin kendine mi yoksa o tarafta birine mi baktığına emin olmasa gerek arkasına döndü başkası mı var acaba diye ama hayır Ece gözlerini dikmiş ona bakıyordu. En sonunda Ece Alaz'ın sessizliğine dayanamadı "niye geldin" diye sordu. Açıkçası ben de böyle bir soru beklemiyordum. Ama Ece durmadı. "Bunca sene sonra ne hakla çıkıyorsun karşımıza" diye ekledi. Alaz'a bunca sene Ece'yi söylemememin pişmanlığını o an bir kez daha yaşadım "Ece kızım sakin olur musun biraz, gel bir yere oturalım ilacını bir iç sonra konuşuruz zaten" dedim. Ne dediğimi ben de çok bilmeden aklıma ne geldiyse söyleyip ortamı toparlamaya çalışıyordum.

"ANNE SENCE ŞUAN DERDİMİZ İLAÇ MI?" diye çıkıştı Ece bana. Alaz, Ece çok haklısın bunları konuşmamız gerekiyor ama senin sağlığın şuan benim varlığımdan da yokluğumdan da çok daha önemli o yüzden annenin dediği gibi ilaçlarını iç canının acımasına dayanamam çünkü...Derken Ece böldü Alaz'ın sözünü.

Alaz Soysalan... Canımın acısına dayanamazsın öyle mi? Sana bir şey itiraf edeyim mi! Sen hayatımda olmayarak kalbimin kırık parçası olmayı başardın ve kalbimin kırık parçası hayatım boyunca kalp yetmezliğimden daha çok acıttı canımı.

Ece söylediği laftan sonra koşarak ilerlemeye başladı.