onzeker...

Onzeker... Part 3

MILO'S POV:

mijn telefoon gaat weer, ik ga nu wel opnemen voor dat ze zich zorgen gaan maken. "Hee Miel maatje, hoe gaat het?" hoor ik Raoul zeggen. "Prima." zeg ik zonder overtuiging terug. "Ik kom zo even langs als je dat oke vind. Wil even met je praten." zegt Raoul. "Uhm liever niet, voel me niet zo lekker. Morgen om 16:00uur kan je langs komen sorry." antwoord ik terug. "Isgoed maatje, kom je morgen wel naar kantoor?" vraagt Raoul. "Nee denk het niet het spijt me." antwoord ik verdrietig terug. "Helemaal goed Milo doe het maar rustig aan, zie ik je morgen rond 16:00u tot morgen en ga maar op tijd slapen!" zegt Raoul. "doe ik tot morgen en bedankt Roulie." zeg ik terug en hang op. Wat is Raoul toch ook een schatje. Ik ga even een salade bestellen en op eten en naar bed.

VOLGENDE DAG:

Ik word wakker en spring in de douche, om weer je weet wel te doen bij mezelf. Ik ren weer naar de keuken en pak het scherpste mesje die ik heb, deze keer weet ik al hoe ik het moet doen zodat het veel pijn doet. Als ik klaar ben plak ik er een pleister op tegen het bloeden en ga op de bank liggen met een glaasje water. Opeens is het 5 voor 4, ik kan mezelf niet afleiden en tegenhouden. Ik ga niet eens meer naar boven maar blijf gewoon op de bank liggen met het mesje. Ik snij me niet alleen op mn armen, maar ook op mijn boven been. Tot ik opeens de bel hoor, ohja GRIEP Raoul kwam vandaag. Ik spring omhoog stop het mesje achter een kussen en doe de deur open.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hee sorry voor weer dit kort deeltje, morgen maak ik een langer deel denk ik!!

Spannenddd zou Raoul door het raam gezien hebben wat Milo aan het doen was? Of niet..

GROETJESSSSS XXX