A Broken Hearted Man

Part 1

'Ilang beses ka na bang nasaktan sa pagmamahal?'

Ilang beses na nga ba? Ilang beses ko ng isinuko ang sarili ko sa taong alam kong di naman ako totoong mahal? O sadyang umaasa lamang sa wala?

Martyr ako ika nila. Ilang tao ang nagsabi sa akin 'ang martyr-martyr mo, 'di ka na ba naaawa sa sarili mo? O sadyang nagpapakat*nga ka lang sa minamahal mo?'

Mapapatawa na lamang ako sa sariling isipin na 'bakit nga ba? Bakit di ko sya kayang iwan? Kahit ang totoo 'di naman nya ko mahal. Kahit alam kong masakit na may iba sya..na kahit kailan 'di nya ko kayang mahalin katulad ng pagmamahal nya sa lalaking kaya syang pangitiin ng higit pa.

Sa mga ngiti na ipinupukol nya sa taong yun masasabi kong ibang-iba, punong-puno ng saya, pag-ibig at pag-asa na..hindi nga talaga ako yung taong yun. Na hindi na sya tulad ng dati..kung papaano sya ngumiti, tumawa o bumaling man lang sa akin.

"Love?" Hindi nya ko narinig nakatingin sya sa kaibigan nya na parang hinahangaan nya ito.

Alam ko na doon magsisimula. Doon magsisimula na magbago sya. Hindi na pala talaga ako. Hindi na ako kung hindi sya.

Nalaman kong may gusto sya sa taong 'yun dahil..nakita ko yung diary nya ng hindi nya alam.

Hanggang sa nalaman ko mula sa kanya na ayaw nya na.

Sadyang hindi nya na 'ko mahal. Siguro'y napagod narin sya sa lahat-lahat..hindi narin nya kayang ilaban ako, ang pagmamahalan naming dalawa.

Ni-hindi ko maisip na isusuko nya na ang  lahat. Akala ko, may pag-asa pa. Pag-asa na..maging tulad ng kami ang dati pero, mismong sya na mismo ang bumitaw.

Gusto nya pa ang taong 'yun at ako. A-Ako hindi na ako.

Bumitaw at isuko ang lahat ng sa amin, na wala na kami.

Bumitaw sya sa isipan na may mahal na syang iba n-na hindi ako ang lalaking yun na handang ibigay ang lahat sa kanya.

Sabi nga nila martyr ako dahil umaasa parin ako na..baka babalik pa sya sakin n-na mamahalin muli namin ang bawat isa. Pero, dadating rin pala yung araw na mapapagod ako kakahintay na baka...baka bumalik sya.

Bumubulong sa hangin na sana mahal pa rin nya ako.

Kasi mahal ko pa din sya hanggang ngayon.

"Ang pagmamahal ay masarap ngunit hindi naman palagi masarap magmahal."

Na puro 'what ifs' ang palaging pumapasok sa utak ko. Na pagod na 'ko..nasayang ang lahat ng effort pero worth it nga ba?
Worth it nga bang hinintay ko sya na kahit sirang-sira na ko? Na kahit ilang beses kong hanapin at buohin yung ako ni-hindi ko magawa.

Oo nga pala mahal ko sya, mahal na mahal na kahit maging manhid ako kakahintay maghihintay ako. Desperado na nga daw kung desperado ika nila, mahal ko eh. Mahal na mahal.

Masakit. Subrang sakit na pinangako ko sa kanya na hanggang huli mamahalin ko sya ng buong-buo pero, sya 'tong bumitaw. Na sya mismo ang naging iba na ang pagmamahal sa akin, na nagising nalang ako na nag-iba sya. Na sinabi nya nalang "ayuko na, pagod na pagod na 'ko."

It was gave me a boomed on head. Nagsawa na sya sa totoo lang at kitang-kita ko sa kanya yun. Pagod na raw sya, pero sino nga ba ang mas pagod sa'ming dalawa? Ako o sya?

Worth it ang lahat ng ginawa ko kahit pagod yung ako, ang kaso bigla syang bumitaw at iniwan nalang ako ng biglaan sa ere.

I begging on her. I said gusto ko pa ilaban ang lahat at liligawan ko pa sya pero..mismong sya. Sya na mismo ang nagpumilit na umalis, na ayaw nya na, na suko na sya at pagod na pagod.

And you know what was the almost hurt? Is yung sabihin nyang wala na, wala na syang nararamdam na pag-ibig. Yung spark o yung kilig man lang, na nawala na lahat ng yun. She said it was end of us.

Umiyak ako, na kahit lumuhod sa harapan nya ginawa ko. Binaba ko yung pride ko para lang huwag nya desidohin na iwan ako dahil..mahal ko eh. Subrang minahal ko sya, i though, in the end of our life we are still loving each other. Pero, parang lahat ng yun nawala..nawala lahat ng pinapangarap ko umalis sya eh.

Sino nga ba 'ko para pigilan sya? Sino nga ba ko para bigyan pansin?

I love her the most. I let her cause i know she will come back on me..but, she leave me and she is not came back.

Her love on me..i know it's gone. But i still, i love her.

Kaya nga nahirapan ako..nahirapan akong kalimutan ang lahat na we are not. That she is not the girl that i love the most, that she is not on me and she forget all about us two.

Maraming nasayang na masasayang ala-ala between on me and her. I know, naghihinayang ako sa lahat ng yun. Minsan iniisip ko bakit sya pa, sya pang babae na subrang minahal ko? Na iniwan lang ako dahil 'di na nya ko mahal.'

Iniwan nya kong luhaan, mahina, nakaluhod habang nakayuko. Hindi ko mawari kung anong kulang, kulang sa mga binigay ko sa kanya. Paibig, binigay ko 'yun lahat-lahat.

Sabi ko masira man ako, yung sarili ko. Bu-buohin ko, pero ano. Ano ngayong subrang sirang-sira na ko, na wasak na wasak na 'ko, na-hindi ko na alam kung may papupuntahan pa ba ang buhay kung ito mula ng umalis sya sa buhay ko.

Kainis namang buhay na ito! Bakit kasi kailangan pa magmahal kong masasaktan lang din naman. Masarap namang magmahal ahh..

Ngunit hindi naman lahat tutungo sa happy ending.

All of that is nothingless. Wala eh, wala kong magawa para makontrol ang lahat ng bagay.

She left me. She broke my heart in piecess and..i can't accept the true that we're not in the end.

Im the guy who have a broken hearth in the end of this story.

Plagiarism is a crime!

Author Note: Dont copy this is my works, and plagiarism is a crime. Once someone copy this work pwede kang makulong pwera nalang kung may pahintulot ako na kopyahin ang gawa ko. If may wrong sa words please i'm not good enough in english.