BÖRTEÇİNE (Acı Gerçekler)

6.Kahverengi Hareler

Gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu ağlardım.

 {Demirden}

Atlasın nişanındaydık ve miniğim ile horon tepiyorduk bazen Yudum ile Eralpin gözgöze geldiğinin farkındaydım ama çok aldırış etmedim beni bu düşünceden çıkaran şey ise iki el silah sesi oldu.Herkes çığlık çığlığa kaçarken benim gözlerim direkt olarak Yudumu buldu.O ise kendi vücuduna odaklanmıştı ona çok yakışan yeşil elbisesi kırmızı olmuştu hayır bu olamazdı Yudum vurulmuş olamazdı.Sıkılan o iki el silahtan çıkan iki kurşunda Yuduma isabet etmişti.

Yudum daha fazla acıya dayanamamış olacak ki acı ile boğazı yırtılana kadar haykırdı ve en sonunda bayıldı.Hayır bu olmamalıydı onu bu kadar geç bulmuşken erkenden kaybedemezdim.

Demir: Hayır hayır bu olamaz YUDUUM..

Diğer taraftanda Yudumun arkadaşları bağırmaya başlamıştı...

Balım:Yudum hayır yapma bunu bize uyan güzelim hadi.

Sare:açılın nefes alsın acilen müdehale edilmesi gerekiyor yoksa sonuçları kötü bir şey ile sonuçlanabilir.

Kötü birşey.. Hayır bu olmamalıydı.

İzem;Neyi bekliyoruz şuan ,kızın daha kötü olmasınımı? kalkın hastaneye.

Demir:Aç güzelim gözlerini bak abin burda güven bana hadi miniğim.

Eralp:Komutanım hastaneye götürmemiz gerekiyor acele edelim.

Eralp bunları söyleyince kafama bir şeyler dank etti ve Yudumu kucaklayıp arabaya koşmaya başladım arkadan Eralpin koştuğunu hissedebiliyordum çünkü o beni hiç yalnız bırakmamıştı ne geçmişimde ne de şimdiki zamanda...

Yudumu bırakmadan arka kapıyı açıp oturdum ve Yudumu dizlerime yatırdım. Eralp sürücü koltuğuna oturduğunda araba anahtarını resmen ona fırlattım.

Hastaneye vardığımızda neredeyse Yudumun tüm arkadaşları buradaydı.Yudumu hemen ameliyata almışlardı ve beklemekten başka çaremiz olmadığı için oturmuş bekliyorduk tam o sırada babam  aradı ben ona nasıl diyecektim Yudum vuruldu diye daha çok bekletmeden telefonu açtım.

Fatih:Alo nasılsın oğlum..

Demir:Hiç iyi değilim baba.

Fatih:Ne oldu oğlum çatlatma insanı Yudum kızımıda kaç defa aradım ama açmada kötü birşeymi oldu..

Demir:Babaa Yudum vuruldu.

Fatih:ne diyorsun oğlum sen anne ne nedicem ben.

Demir: ama annemi arayamadım çünkü görevde ve ne zaman geliceği belli değil.

Fatih:Tamam kapat hemen geliyorum.

Telefonu kapattıktan sonra ameliyathanenin kapısına yaslanarak yere oturdum beyaz olan  gömleğim şuan Yudumun kanı ile kırmızıya dönmüştü.Şuan bir krizin eşiğindeydim ve Eralp bunu fark etmiş olacakki elinde şakinleştirici ile yanıma geldi.

Eralp:Demir al iç şunu iyice harap oldun.

İkiletmeden içtim söylediklerinde sonuna kadar haklıydı ama ne yapabilirdim o benim can parçamdı.

şakinleştiricinin etkisi ile gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı.

1 Saat sonra

{Balımdan}

neredeyse 1 saattir Sareden haber bekliyorduk Gölge timi bir tarafa kızlar bir tarafa savrulmuştu.

Nasıl olurdu Kim Yudumu vurmuştu onu vuranı bulursam elimden kimse alamazdı.Hepimizin ağlamaktan gözleri şişmişti Atlas da dahil herkesin gözü yaşlıydı.