🚨‼️KİTABA BAŞLAMADAN ÖNCE UNUTMAMANIZ GEREKEN UNSURLAR; Bu kitap bir fanfic kitabıdır. Yani bir kısmı gerçek karakterler, diğer kısmı ise yazarın oluşturduğu karakterler vardır.
Bu kitapta yaşanılan; olay,zaman,mekan, olay örgüsü tamamen kurgudur. Kurgu olmakla beraber kitap yazar'a aittir.
Herhangi bir (ç)alınma,yanlışlıkla(!) benzer hikayeler yazma, yazar tarafından telif hakkı istenecektir. 🚨‼️
‼️DİĞER UNUTULMAMASI GEREK HUSUSİ KONU‼️
Bu kitap, useruhavenfht yazarının tamami ile kendi zihnindekileri kaleme dökmesi ile ortaya çıkmıştır.
Çalıntı kitap söz konusu dahi değildir.
Yazarın hiçbir kitaptan (ç)almadığı gibi, diğer yazar arkadaşların da bu kitabı kopyalaması söz konusu dahi değildir
‼️🚨
"
Evet gerçekten yorucu bir sezon oldu.." yanımdaki Saliha ile ödül törenini izliyorduk. Beşiktaş futbol başkanı Hasan Arat'ın konuşmasını dinlerken gülerek izliyordum.
"Bu gece sen kesin ödül alırsın Anka." dedi Saliha kolumu dürterken.
"Aa nedenmiş o ?" dedim gülerek.
"Kızım en iyi libero seçilirsin kesin. Tüm istatistiklerin herkesin üstünde."
Bilmiyorum manasında omzunu silktim.
15 dakika sonra..
Herkes ödülünü almıştı neredeyse.
"Evet şimdi yılın en iyi voleybol liberosu.. hem gönüllere güzelliği ile taht kurmuş hem de oynadığı voleybol ile gözlerimizi parlatan Beşiktaş'ın genç liberosu Anka Gökay!"
Şaşkınlıkla ağzım açılırken Saliha sevinç çığlığı atmamak için zor duruyordu. Ayağa kalkıp merdivenden düşmemek için dua ederken ödülümü veren beyefendinin yanına geçtim. Tokalaşıp fotoğraf çektirirken bile alkışlar susmuyordu.
Gururum okşanmıştı. Hak ettiğimi de düşünüyordum. 7 yaşından beri voleybol kursuna gitmek hayatımın en büyük şansı olmuştu. Tam 13 yıldır bu işteydim. Ödülümü alarak geri Saliha'nın yanına dönmüştüm.
"Yaa ben sana söylemiştim !" dedi büyük bir sevinç ile. Bende gülerek ona döndüm.
Benim ardımdan 3 4 kişi daha çıkmıştı ve sonra tüm ödül alanları bir araya toplayıp fotoğraf çektirmek için çağırmışlardı. Salihaya eşyalarımı emanet edip sahneye çıkmıştım.
Sağ tarafımda Semih Kılıçsoy dururken diğer yan tarafıma bakmamıştım.
"Tebrik ediyorum sizi." dedi Semih büyük bir kibarlık ile.
"Çok teşekkür ederim Semih bende seni tebrik ederim." dedim gülerek.
"Oo canım ciğerim de burdaymış." dedi barış yanıma gelirken.
"Vaat bu akşam da jilet gibi olmuşsun." dedim ona sarılırken.
Evet diğer voleybolculara kıyasla boyum 1.71'di. Barış sürekli bununla dalga geçiyordu.
Sol tarafımda üstümde bakışlar hissediyordum. Başımı oraya çevirince esmer saçları garip olan biri ile göz göze geldim.
Şimdi hatırlamıştım. Bu Galatasaray'ın defansıydı. Ben ödül alırkende tüm gözü üstümdeydi. Gözlerimizi birbirimizden çekmedikte atmosfer garipleşiyordu. En sonunda bunu saçma bularak gözlerimi karşıya çevirdim.
Saliha o malûm sırıtışı ile bana bakıyordu. Bir bu esktikti ! Bir hafta bunu konuşurdu.
Bugün en mükemmel uykumu çekecektim.
---------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
