അപ്പോൾ വിഷ്ണുവിന്റെ ഫോൺ ബെൽ മുഴങ്ങി.
മിണ്ടല്ലേ വീട്ടിൽ നിന്നാ."
ഡിസ്പ്ലേയിൽ നോക്കിയിട്ട് അവൻ ഓർമിപ്പിച്ചു. പിന്നെ " ഹലോ " പറഞ്ഞു. അവന്റെ തോളിൽ നിന്നും എണീൽക്കാതെ കൊതിയോടെ അവനെ ചുറ്റിപിടിച്ചു അവന്റെ സംസാരം ശ്രദ്ധിച്ച് ധൃതി കിടന്നു. ഈ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും സുരക്ഷിതമായ കൈകൾക്കുള്ളിലാണ് താൻ എന്ന ചിന്ത അവളെ തരളിതയാക്കി.
അവന്റെ തുറന്നു കിടന്ന ടീ ഷർട്ടിനിടയിൽ തെളിഞ്ഞു കാണുന്ന രോമം നിറഞ്ഞ മാറിൽ അവൾ പതിയെ ഒന്ന് മുത്തി. മദിപ്പിക്കുന്നൊരു ഗന്ധം അവനിൽ നിന്നും വമിക്കുന്നത് ധൃതി അറിഞ്ഞു. ആർക്കും വിട്ടു കൊടുക്കാൻ മനസില്ലാത്തതു പോലെ അവനെ ഒന്നൂടെ തന്നിലേക്ക് ഇറുകെ കെട്ടി വരിഞ്ഞു. സംസാരിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഇടതു കൈ വിരൽ കൊണ്ട് വിഷ്ണു അവളുടെ മുടിയിഴകളിൽ തഴുകി. കാർത്തിക ആയിരുന്നു ഫോണിൽ.
"വിഷ്ണുവേട്ടൻ എവിടാ. എന്താ ഇത്രേം നേരായിട്ടും വിളിക്കാഞ്ഞേ. അമ്മായി ദേ ഇവിടെ പേടിച്ചിരിപ്പാ."
"എടി ഞാനൊരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോയതാ. വരാൻ വൈകിപ്പോയി. വിളിക്കാൻ തുടങ്ങുവായിരുന്നു. ഇന്ന് കിരൺ വന്നില്ലേ. "
"ഇല്ല. ഞാനിന്ന് വീട്ടിൽ പോയില്ല. വിഷ്ണുവേട്ടന് സുഖാണോ? "
"ഹാ. നീ അമ്മയ്ക്ക് കൊടുത്തേ."
കാതിൽ അമ്മയുടെ ഒച്ച എത്തി.
"എന്നും വിളിക്കുന്ന സമയം കഴിഞ്ഞും നിന്റെ വിളി കണ്ടില്ല അതാ ഞാൻ കാർത്തു നോട് നിന്നെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞേ. മോൻ വീട്ടിൽ എത്തിയില്ലേടാ? "
ഇപ്പോൾ വീട്ടിലാ അമ്മേ. ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ഒരു ആയുഷ് . അവന്റൊപ്പം അവന്റെ ഒരു ബന്ധു വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു. മടങ്ങി എത്തിയതേ ഉള്ളു... പിന്നെ അവിടെ എന്തൊക്കെയാ വിശേഷം?"
"നമ്മുടെ സതീഷ്ന്റെ മോനേ നിനക്കറിയില്ലേ? "
"പോസ്റ്റുമാൻ സതീശൻ ആണോ?
"അതെ."
"അറിയാം. അവനെന്താ? "
"അവന്റെ ബൈക്ക് ഏതോ വണ്ടിയുമായി ഇടിച്ചു. ടൗണിൽ പോയിട്ട് വരുന്ന വഴിയാ..."
