Stilist Aşkı

🌷²

Sabah kapının çalma sesiyle uyandım. Her gün uykumdan böyle mi uyandırılıcaktım ben? Bir gün telefonla bir gün kapıyla! Yarın da camı kırıp içeri girerler herhalde!

"Off kim bu yine sabahın köründe?" Söylenerek yataktan kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Önce delikten baktım. Gelen jeongin'di. Bunlar beni ne zaman rahat bırakacak acaba? Kapıyı açtım ve uykulu gözlerle ona baktım.

"Ohooo hadi hazır değilmisin?"

"Yok,hazırım böyle gidicem. Zaten orda üstümü değiştirip makyaj yapıcam! Sence hazır gibi bı halim mi var? Hem daha sabahın körü, ne işin var bu saatte?"

Jeongin şirkette en iyi anlaştığım arkadaşlarımdan biriydi. Ve Changbin'den hoşlanıyodu, fakat bir türlü açılmaya cesaret edememişti.

"İçeri al da bari hazırlanmanı bekliyim. Kapıda beklicek halim yok."

"Arkadaşım olmasan kapıda bekle der suratına kapatırdım! Neyse geç buyur."

İçeri girdi ve koltuğa oturdu. Bende hemen duş alıp üzerine siyah sweatshirt ve mavi bol pantolonumu giydim. Saçlarım hafif nemliydi, kurutmadan jeongin'in yanına gittim. Beraber evden çıktık ve motoruma binip şirkete gittik.

"Gel benim odama çıkalım gidene kadar kahve falan içeriz."

"Olur hadi." Beraber benim odama çıktık ve 2 kahve söyledik. Bir yandan kahvelerimizi içtik, bir yandan gülüp eğlendik. Fotoğraf çekimi için stüdyoya gitme vaktimiz geldiği için aşağı indik ve şirketin arabasına binip yola çıktık. 5 saat sonra çekimler bitti ve jeongini eve bırakıp kendi evime gittim.

Son 1 gün kalmıştı defileye. Ünlü stilist Hwang Hyunjin. Her seferinde defileden önce heyecandan uyuyamazdım. Yine öyle olucaktı ve bu sefer ünlü bir stilistin defilesine katılacağım için daha çok heyecanlıydım. Salonda otururken birden telefonum çaldı. Kimdi bu saatte? Ekranda "ANNEM" yazısını görünce şaşırdım. Annem beni aylardır aramıyordu. Ailem model olmama karşı çıktığı için aramız senelerdir bozuktu, annem arada arayıp halimi hatrımı sorardı ama birkaç ay önce ciddi bir kavga ettiğimiz için beni asla aramamıştı. Şimdi noldu da bu saatte aradı beni? Merakla telefonu açtım.

"Alo?"

"Nasılsın oğlum?"

"İyiyim anne, siz nasılsınız?"

"Sağol bizde iyiyiz."

"Hayırdır bişey mi oldu bu saatte aradın? Bir sorun yok inşallah?"

"Yok yok bişey sormak icin aramıştım."

"Söylesene anne çatlatma insanı."

"Duydum ki defileye katılıcakmışsın. Hemde ünlü stilist Hwang Hyunjin'in defilesine. Doğru mu bu?" Tabi ya annem başka ne için aradı ki beni.

"Evet anne bunun için mi aradın? Eğer başka sorun yoksa kapatıcam dinlenmem gerek!"

"Defile günü biz yanına gelmeyi düşünüyoruz." Ne!?

"Model olmama karşı geldiğinizde böyle demiyodunuz ama istemiyorum gelmeyin!" Diyip suratına kapattım ve telefonu yanıma koltuğa fırlattım.

Benim ailem buydu işte. Beni desteklemez ama işin içine para girince biricik oğulları olurum! Sinirle yerimden kalkıp üzerimi değiştirdim ve hemen yatağa yattım. Uyuyamicaktım biliyorum, ama yinede gözlerimi kapatıp zorladım kendimi. Yarın denemeler için adamla görüşücektik, çok heyecanlıydım.