Masked Permanently Kalıcı Olarak Maskelendi - [TR]

Akşam Yemeği Planları

Uğur Böceği odasında dolaşıyor ve bunu nasıl yapacağını düşünüyordu.

İnternete girip, süper kahraman kostümünüz çıkmadığında ne yapmanız gerektiğini anlatan bir nasıl yapılır sitesine girebilecek gibi değildi.

Tuzak kapısı açıldığında ve annesi doğrudan ona baktığında dondu kaldı. Küçük kız kısmı gözyaşları içinde annesine koşmak, tüm sorunlarını çözdüğünü düşündüğü tek kadından tavsiye almak istedi.

"Uğur Böceği mi?" Sabine, kızının odasında duran süper kahramanı görünce gerçekten şaşırarak sordu.

Kulağa çılgınca gelmeyecek ne söyleyebilirdi ki?

"Merhaba Bayan Cheng! Kızınız Marinette, odasına gelip onu bulmamı ve bana teşekkür hediyesi olarak yaptığı bir şeyi vermemi söyledi!" Uğur Böceği annesine söyledi, annesinin yüzünün bir inanç işareti olarak yumuşadığını görünce rahatladı.

"Aww, bu çok hoş canım. Gel bizimle yemek ye. Eminim birkaç dakika içinde burada olur. Senin gibi bir kahraman böyle bir dövüşten sonra açlıktan ölüyor olmalı!" Sabine farkına bile varmadan kendi kızını yemeğe davet ederek haykırdı.

Dürüst olmak gerekirse Marinette acıkmıştı. Yakın zamanda dönüşecek gibi görünmüyordu, bu yüzden bir şeyler atıştırabilirdi.

"Çok teşekkür ederim, Hanımefendi!" Kendini çabucak düzeltti.

"Ah canım, bana Sabine diyebilirsin," diye kıkırdadı kadın kahraman onu merdivenden aşağıya kadar takip ederken.

"Teşekkür ederim Sabine," dedi gülümseyerek. Annesine adıyla hitap etmek diline biraz tuhaf geliyordu ama yüzleşmek zorunda kalacağı gerçek buysa, bununla başa çıkmak zorundaydı.

"Aman Tanrım! Ne hoş bir sürpriz!" Babasının sevinçle haykıran sesini duydu. Her nasılsa, bu neredeyse gözlerini yaşartıyordu. Kimliğini açıklamadan ya da dönüşmeden ailesiyle birlikte olabilecek miydi? Ailesinin sesini duymak ve yemeklerinin kokusunu almak güzeldi.

"Merhaba Bay Dupain," diyerek kibarca gülümsedi ve selamlamak için uzattığı iri elini sıktı.

"Bana Tom de," diye kıkırdadı Dupain, karısına dönerek.

"Marinette'in nerede olduğunu merak ediyorum. Akşam yemeği için burada olması gerekiyordu," diye endişesini dile getirdi Sabine.

"Eminim iyidir, tatlım. Eminim Marinette Alya ile takılıyordur ve saatin kaç olduğunu unutmuştur," diyerek Tom ortamı biraz yumuşattı.

Tom akşam yemeğini hazırlamaya koyulurken Sabine telefonu aldı ve "Onu arayacağım," dedi.

"İstersen gidip kanepeye oturabilirsin. Biraz televizyon izler misin?" Tom Uğur Böceği'ne gülümseyerek karşılık verdi.

"Teşekkür ederim Tom," diye adını söylemeyi unutmadı ve adamın nazikçe gülümsemesine neden oldu.

Marinette zihinsel olarak paniklemişti, ararsa annesinin ona ulaşamayacağını çok iyi biliyordu.

"Tuvaletinizi kullanabilir miyim?" Uğur Böceği rica etti.

"Devam edin. Koridorun biraz aşağısında," diye yanıtladı Tom ve sonra yemekle ilgilenmek üzere oradan ayrıldı.

Marinette banyoya gitti ve telefonunu o sabah orada unuttuğunu hatırladı. Neyse ki bir sürü eşyasının altındaydı, bu yüzden ailesi muhtemelen onu görmemişti.

Telefon çalar çalmaz sesini kıstı ve açmak için birkaç saniye bekledi.

"Alo Marinette?" Telefonun diğer ucundan annesinin sesi geliyordu.