Masked Permanently Kalıcı Olarak Maskelendi - [TR]

Video

Uğur Böceği şimdiden evini özlemeye başlamıştı. Sadece birkaç hafta olmuştu ama evde ailesiyle birlikte olmak, hafta sonları Alya ile takılmak ve Chat Noir ile devriyelerde rahatlamak istiyordu.

Artık devriyelerin tek amacı Marinette'i bulmaktı. Chat Noir'ın önemsediği tek şey buydu, Uğur Böceği bundan şikayetçi değildi ama her şeyin normale dönmesini gerçekten istiyordu.

Hatta şimdilik ona "leydim" ve "bugaboo" demeyi bile bırakmıştı, bu da onu garip bir şekilde üzmeye başlamıştı. İlk arama partilerinin üzerinden iki hafta geçmişti ve Uğur Böceği hâlâ ne yapacağını bilemiyordu.

"Chat Noir, konuşmamız gerek." Uğur Böceği çatıda gözleriyle Paris'i tarayan kedi çocuğun yanına oturdu.

"Neler oluyor Uğur Böceği?" Dikkatini ona vererek sordu.

"Bak Chat, Marinette... Muhtemelen geri gelmeyecek," dedi Uğur Böceği iç çekerek.

"Muhtemelen dönecek," diye cevap verdi Chat iyimser bir şekilde.

"Hayır, muhtemelen dönmeyecek."

"Neden bu kadar olumsuz davranıyorsun?" diye sordu ona.

"Çünkü faydasız! Onu bulamayacağız çünkü o artık gitti! Sonsuza dek gitti ve onu bulmaya çalışmanın bir faydası yok! Muhtemelen çoktan gitmiş olan bir kızı aramaya devam edemeyiz!" Uğur Böceği hayal kırıklığıyla patladı ve Chat'in şaşkınlıkla gözlerini açmasına neden oldu.

"Uğur Böceği, böyle düşünme! Muhtemelen iyidir, ama onu eve, ailesine götürmeliyiz! Onu özlüyorlar ve sınıf arkadaşları da özlüyor! Hiçbir şey yapmadan oturamayız. Onu bulmak zorundayız," Chat Noir onu ikna etmeye çalıştı, ancak bu onun bir iniltiyle patlamasına neden oldu.

"Böyle bir şey olmayacak! Herkese gerçeği söyle artık! Eğer hala burada olsaydı, onu uzun zaman önce bulurduk! Belki de bulunmak istemiyordur!" diye bağırdı.

Chat Noir ona, kendisi için kesinlikle yeni olan onaylamayan bir kaş çatmayla baktı. "Onu bulacağız. Bunu söyleyemezsin. Bak, ailesi endişeli. Öylece ortadan kaybolmasına imkan yok. Onu bulabiliriz ve bulacağız da. Pozitif kal."

* * *

Belki de resmi bir günlük kaydı bırakarak onu aramaya son vermenin zamanı gelmişti. Chat Noir onu dinlemediğine göre, Marinette'in kendisini dinleyebileceğini düşündü.

Uğur Böceği, geri verilmemiş Şans Tılsımı'nı ve günlüğünün sayfalarının bulunduğu not defterini aldı ve bir duyuru karaladı:

Herkese,

Uzun zaman oldu. Geri dönebileceğimden emin değilim ama işte söyleyeceklerim:

Uğur Böceği düşünürken kalemi kağıda vurdu. Fikir üretemediği için hayal kırıklığına uğramış ve kâğıdı yırtıp atmış.

Merhaba!

Geri gelemediğim için üzgünüm ama güvende olduğumu bil. Artık endişelenme. Söz veriyorum iyiyim.

Kâğıdı yırtıp tekrar çöpe attığında ne yazacağına dair hiçbir fikri olmadığını fark etti.

Herkesin onun için endişelenmeyi bırakmasını sağlamak için söyleyebileceği ya da yapabileceği bir şey olmalıydı. Arkasını döndü ve Chloe'nin oteline doğru yola koyuldu.

"Hey Chloe," diye selamladı içeri girdiğinde.

"Merhaba. Mari-trash'le ilgili bir şey buldunuz mu?" Sarışın sordu.

Uğur Böceği homurdandı, Chloe'nin bile onu düşündüğünü fark etmişti. Bunca zamandır onlarla birlikte olmasına rağmen herkesin onu nasıl özlediğini ya da onun için nasıl endişelendiğini düşündükçe içi acıyordu.