Yeonjun, küçüklüğünde yaşadığı trajedinin gölgesinde, annesinin baskıcı sevgisiyle büyümüş 18 yaşında bir gençtir. Soobin ise her istediği anında yerine gelen, şımarık ve baskın karakterli bir lise öğrencisidir. Kader onları aynı okulda buluşturur v...
SELAM SELAM SELAM😻 iki kisi yaziyoz gördügüm bi' fan art üzerine yazmaya basladim Fan art*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biraz texting biraz düz yazı olarak yazıcam 😻 umarım beğenirsiniz
Neyse BAŞLAYALIM -mandalina 🍊
3 haziran 2024
Yeonjun'dan Günler sonra okula gidiyordum, uzun zaman olmuştu okuldan uzak kalmak iyi geliyordu. Devamsızlık hakkımın kalmamış olmasını siklemiyordum, okumak gibi bir hayalim hiç olmamıştı annemde hep söyler zaten "senden bir bok olmaz Yeon! Ne düzgün okula gittiğin var nede-" bla bla bla çokta umrumda,kendimi bildim bileli ben bu karmaşada sürükleniyor gidiyor kendi ateşimde kavruluyor yavaş yavaş yanıyor her yanışımda küllerimden yeniden doğuyordum. Annemin söylenişlerine alışkındım ama nedenini bilmek canımı yakıyordu babam ve kız kardeşimin o kazada öldüğü benim ve annemin sağ kaldığı zamandan beri annem böyleydi, sürekli üzgün, sürekli sinirliydi ve bu sinirin de bu üzüntününde kurbanı bendim. Katlanmak bazen zor gelsede dayanıyordum en azından dayanmaya çalışıyordum.
Odamdaki boş duvara bakarak verdiğim over think molasının ardından, okul saatimin yaklaştığını ve evden çıkmam gerektiğini hatırladım hızlıca doğrulup ayağa kalktım, dolabıma bakıp elime gelen ilk kıyafetleri giydim hızlıca banyoya gidip günlük işlerimi halletikten sonra annemin söylenişleri arasında evden çıktım.
Okula yürümeye başlamıştım bir yandan ise soobin olacak piçin okula gelmemiş olması için ,yalvarıyordum. O sırada gözüme babasıyla yürüyen küçük bir kız çocuğu çarptı tıpkı kız kardeşim ye-sol (THE GLORYE AŞIĞIM) gibi uzun saçlı kısa boylu 8-9 yaşlarında bir kız çocuğuydu, sıkı sıkı babasının elini tutuyordu eminim oda ye-sol gibi babasını kahramanı olarak görüyordu ama ye-sol'ünde bilmediği bir şey vardı her kahraman her sorunu düzeltemezdi tıpkı o gece babamın ye-sol'u ve kendisini kurtaramayan bir kahraman olması gibi.Eminim babam ve ye-sol de yaşıyor olsaydı böyle görünürdü bunları düşünürken gözlerimin dolduğunu hissettim hızlıca göz yaşlarımı silip saate baktım okul saatimin yaklaştığını farkettim geç kalmak ve hocalarla yüz göz olmak istemiyordum hızlı ve büyük adımlarla okula yürümeye devam ettim.
Okulun bahçesine geldiğimde derin bir nefes aldım, sınıfa çıktım, sırama oturdum ve tanrıya soobinin okula gelmemesi için yalvarmaya devam ettim ama sanırım bu gün şanslı değildim. Allah'ım soobin yine buradaydı bütün günümü zehir edecekti kesin, sınıfa girip bana baktı ve hafifçe sırıtıp sırasına oturdu, çok geçmeden edebiyat dersi başlamıştı.
Dersin ortalarına doğru dağınık forması ve saçları, elinde son güne bıraktığı fizik projesi ile beom içeri girmişti.
