Love Caused By Rain(Complete)

PART-5

'အော် ရှင့်မလဲနော် အိမ်တော့ပြန်လာ
သေးသား'

'ငါအလုပ်‌ေတွမအား‌ေနလို့မင်းလဲအသိ့ပဲဒါနဲ့ငါ့သားရော'

'ရှေးကဟိုဘက်အိမ်မာအိပ်တယ်သတိတော့ရသေးသား'

'ကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ်မအိပ်ပဲဘာကိစသူများအိမ်သွားအိပ်တာလဲ။အခုခေါ်စမ်း'

'ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ တေးလေးအဖော်မရှိလို့တူတူအိပ်ပေးတာလေ တေးလေးကိုရှင်မသိတာလဲမဟုတ်ဘူး'

'ငါကငါ့သားကိုသတိရလို့ပြန်လာပါတယ်ဆို ။အ၀တ်စားထုတ်ထား။ငါရေချိုးတော့မယ်'

'မိုးကျထားတော့အေးတယ်လေရှင်။ ဖျားချင်လို့လား'

'ငါထုတ်ဆိုထုတ်စမ်းပါကွာ။မနက်ကျရင်ငါ့သားကိုငါနိုးတာနဲ့မြင်ချင်တယ်နော် သွေးပုံနရီ'

(ခက်ထန်သည်သားဖြစ်သူတေးကိုတော့အရာရာအားလုံးထက်ပိုချစ်သည် တေးကတော့အဖေနဲ့ ၁လနေမှစကား၃ခွန်းပြည့်အောင်မပြောပေ ပြောဖြစ်ရင်လဲအဖေလိုအကြီးတဲ့လူနဲ့စကားမပြောချင်ဘူးတဲ့လေ အဲ့လိုပြောတိုင်းလဲ ခက်ထန်စိတ်မဆိုးပါ မှန်သည် သူကအတ္တကြီးသည် သူအချစ်ဆုံးသူ့သားလေးပါးစပ်ကထွက်လာတဲ့စကားမို့အနည်းငယ်တော့ခံစားရတာအမှန်ပင်)

Morning ~

'သားလေးလာပီလား morning'

'မာမီ ကျန်တော့့ကိုကော်ဖီပူပူလေးပဲလုပ်ပေးပါ'

‌'လာပီလား သားလေး မင်းလဲအရိုးကြည့်ပဲ
စားပါအုံးဟ'

(အကျီကြယ်သီးကိုတပ်ရင်းလှေကားပေါ်ကဆင်းလာသည့်အဖေဖြစ်သူကို မော့ကြည့်မိသည်)

'မုန့်ဖိုးရှိသေးလားသား ။ဒယ်ဒီဘယ်လောက်ထည့်ပေးထားရမလဲ။ငါ့သားလေးကိုလွမ်းနေတာကွာဒယ်ဒီက'

'မာမီကျန်တော်မသောက်တော့ဘူးကျောင်းနောက်ကျနေလို့'

'သား ဒယ်ဒီကိုစိတ်ဆိုနေတာလား။ ထိုင်ပါအုံးကွာ။တစ်ရက်တစ်လေကျောင်းပျက်တာဘာဖြစ်တာကျနေတာပဲ '

'ကျွန်တော်ကဘာလို့အချိန်ကုန်ခံပီးးအိမ်မာနေရမှာလဲ '

'ကဲဒယ်ဒီစကားမများချင်ဘူး။ ထိုင် ။မုန့်ဖိုးဘယ်လောက်ထည့်ပေးရမလဲ'