Chapter 9
ဖုယွမ်ကျိုး၏လည်ပင်းထက်မှ ချိုမြိန်သည့်မက်မွန်သီးရနံ့လေးက လွင့်မြောလာခဲ့ပြီး လည်ပတ်ကပင်မဖုံးကာပေးထားနိုင်တော့ချေ။
ယွမ်ယဲ့က ၎င်း၏လှပသောလည်ပင်းကိုဘေးတိုက်ကြည့်ရင်း ရုတ်ချည်းပြောလိုက်မိလေသည်။
"တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ..."
"နောက်တစ်ခါဒါမျိုးမလုပ်ပဲနေရအောင်..."
ဖုယွမ်ကျိုး ဆေးသောက်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ချက်ချင်းပေါ့ပါးသွားပြီး အနည်းငယ်ရှက်သလိုခံစားမိ၍ တဖက်လူကိုဒေါသတကြီးဖြင့် ဆတ်ကနဲလှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။
ယွမ်ယဲ့က ခေါင်းယမ်းပြလိုက်သည်။
"ငါအခုပြောလိုက်တဲ့'တောင်းပန်ပါတယ်' ဆိုတာ ငါဖယ်ရိုမုန်းထုတ်မိလို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး...ငါအရင်ကလည်းပြောခဲ့ဖူးတယ်..."
"ဒါဆိုအခုဘာလို့ပြောတာလဲ..."
ဖုယွမ်ကျိုးကလည်းပြန်မေးလိုက်သည်။
အခုလေးတင်တွေ့လိုက်ရသည့်လူစုကြောင့်မလား? သို့သော်လည်း ယခုအချိန်မှ ယွမ်ယဲ့ကို မည်သို့များအပြစ်တင်ရပါမည်နည်း၊၊ ယွမ်ယဲ့က မည်သို့များပြောထွက်ပါသနည်း။
"မင်းရဲ့ဖယ်ရိုမုန်းအနံ့ကအရမ်းမွှေးတာပဲ..."
ယွမ်ယဲ့သည်ကား ကောက်ကျစ်မည့်အပြုံးဖြင့်နှုတ်ခမ်းသပ်ပြလာသည်။
"ငါလေ အဲဒီလို မက်မွန်နံ့လေးမွှေးနေတဲ့အသားကို တစ်ကိုက်လောက်ကိုက်ကြည့်ချင်တယ်..."
"ဖယ်စမ်းကွာ!"
ဖုယွမ်ကျိုးကား ချက်ချင်းပင် ထိုသူကိုဆိုဖာပေါ်မှကန်ချလိုက်သည်။
ယွမ်ယဲ့ကမူ စိတ်ဆိုးပုံပင်မရဘဲ ရယ်ကျဲကျဲဖြင့်ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ထိုင်ချလိုက်၏။
"မက်မွန်သီးက မာလိုက်တာကွာ..."
ဖုယွမ်ကျိုး၏မျက်လုံးများက စူးရဲလာကာ အနှီသူကိုရိုက်နှက်ရန် ဆိုဖာပေါ်မှ ထပြီးထိုင်လျက်အနေအထားကိုပြောင်းလိုက်သည်။ ယွမ်ယဲ့ကအနောက်ဆုတ်ပြီး အထိုးမခံရစေရန်ရှောင်လိုက်ရင်း ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေးဖြင့်တောင်းပန်လိုက်ရလေ၏။
"ငါမှားသွားပါတယ်..."
ဤကလေးကား သင်ပြရလွယ်သည်ပင်။ ဖုယွမ်ကျိုးက နှာမှုတ်ပြပြီး မေးလိုက်သည်။
"မင်းနဲ့အဲဒီလူတွေကြားမှာဘာကိစ္စရှိထားလို့လဲ..."
YOU ARE READING
အိုမီဂါအဖြစ် မွေးဖွားလာပြီးနောက် အားလုံးက ငါ့ကိုလိုချင်နေကြတယ်
FantasyBL, Omegaverse story
