FARKLI EVRENLER, FARKLI DÜNYALAR

Merhaba benim adım Dünya.

Ben sizin alışmış olduğunuz kitap karakterleri gibi mutsuz değilim, ben çok mutluyum.

Ailenin ilk ve tek çocuğuyum, onlar beni çok seviyorlar, fakat bazen benimle ilgilenecek zaman bulamıyorlar, çünkü günlerinin %4/3'ünü çalışarak geçiriyorlar, geri kalan zamanlarını ise uyuyarak ve yemek yiyerek. Annemde babamda çalışıyorlar ve eve çoğunlukla gelemiyorlar

onlar evde yokken iki tane hobim var benim.

Birincisi Büyükannemin yaptığı yemekleri,tatlıları miğdeye indirmek.
İkinci ise sabahtan akşama, akşamdan sabaha çizgi-roman okumak.

Ben yemek yemek, su içmek, duş almak ve tabii bide tuvalete gitmek dışında asla çizgi-romanımı elimden bırakmam, hatta bu yüzden pek fazla arkadaşım yoktur ama bu beni hiç üzmez. (!)

Kurgu karakterlerinden daha iyi arkadaş bulabilirmiyim?

O yüzden her zamanki gibi önümde duran yemeği elektrikli süpürge gibi yedim ve büyükannemin yanağına bir öpücük kondurdum o ise her zamanki gibi başımı okşadı, son hızla mutfağı toparlayıp büyükannemin yanında bittim.

"Ben yukarı çıkıp kitap okuyacağım, yapmamı istediğin birşey varmı?" Dedikten sonra birşey söylemesini bekledim.

"Kızım sencede biraz fazla kitap okumuyor musun? Biraz ara ver bence ben bunun sonunu iyi göremiyorum. İçimdeki bir his birşey olacak diyor." Benim için neden endişelendiğini anlayamıyordum, en fazla gözüm bozulurdu. Yani zaten biraz bozulmaya başlamıştı.

" benim için neden endişelendiğini anlayamıyorum büyükanne." Dediğim gibi birşey demesini beklemeden odama attım kendimi ve elime kitabımı alıp bir güzel kokladım.

"Mesela bu kitap bana nasıl bir zarar verebilir???" bu kitap benim en sevdiğim kitaptı, onu okumaktan zevk alıyordum ve tekrar tekrar okusamda hiç sıkılmıyordum yatağımın tam ortasına oturup ayaklarımı uzattım ve kendimi de yan bir şekilde yatağın diğer tarafına bıraktım, işte şimdi en rahat pozisyondaydım ve kitabımı okuyabilirdim.

Yine her zamanki gibi kitabımı açıp okumaya başladım fakat içinde çok garip bir his vardı. Sanki bi anda okuma hevesim gitmişti, ben neden olduğunu anlamaya çalışırken kitaptan yanık kokusu almaya başladım emin olmak için burnumu yakınlaştırdım kitap bir anda lav gibi olmuştu aniden elimden atıp yataktan fırladım.

"Ne oluyor bu kitaba amına koyayım!"

Kitapta ne yanma vardı ne de başka birşey böyle birşeyin olması imkansızdı, korkudan ellerim ayaklarım titriyordu gözlerimi kitaba sabitlerken bileğimdeki siyah tokayla, siyah ve kalçama kadar uzanan saçlarımı topuz yapıp arka arka kapıya yaklaşıyordum.

Tabiki de bunu büyük anneme anlatacaktım ve ondan yardım iseyecektim, kalbim sanki maraton koşmuşum gibi atarken merdivenlerden aşağıya hışımla indim.

"Büyükanne neredesin!" Deyip heryerde koşarak onu aradım normalde hep burada televizyon izliyor olurdu, ama şimdi yok ve ben gerçekten çok korkuyordum.

"Büyükanne neredesin KORKUYORUM!!!" diye bağırıp bütün katı aradım ama bulamamıştım bahçeye de kısa bi göz atıp mutfağa doğru ilerledim, kendimi sakinleştirmem ve cesaretlendirmem gerekiyordu.

Ayrıca gerçekten bilimsel olarak böyle şeyler İMKANSIZ!!!

Lütfen bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayınnnn!!!

Hergün bir bölüm gelicek, takipte kalın...

Sizleri çoook seviyorum

Dünyamsınız 🌍