Mała Księżniczka

-1-

,,Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku"

Zawsze powtarzała mi to moja mama. Jak byłam Młodsza nie do końca rozumiałam co chciała mi tym przekazać. Bardzo mi jej brakuje choć minęło już dziesięć lat od czasu jej śmierci. Powinnam się już z tym pogodzić, że już nigdy z nią nie porozmawiam nie będę mogła jej opowiedzieć jaką nową książkę przeczytałam. Po prostu jej już nie ma i nigdy jej przy mnie nie będzie.

Siedząc na zimnym betonowym parapecie mojego małego okienka często ją wspominam. Kiedyś się z nią spotkam, ale jeszcze nie teraz. Wiem że pewnie nie chce abym się zasmucała.

Powinnam się położyć spać.

Rano słysząc pukanie do drzwi mojego pokoju od razu zerwałam się na nogi.
Otworzyłam drzwi i ujrzałam tam Sergie, przebywam z nią codziennie. Uznajmy, że jest ona tak jakby moją opiekunką, wszędzie razem chodzimy i wszystko robimy razem. Sergia jest starszą kobietą, ma ciemno brązowe włosy i jasno zielone oczy. Jest bardzo miła, jak straciłam mamę w wieku 7 lat to zawsze starała się mi ją zastąpić. W zasadzie tak już zostało, Sergia nie ma potomstwa, więc myślę że chciała się mną zająć jak własnym dzieckiem, ktorego niestety nie może mieć. 

Wybierałyśmy suknie stojąc przy wielkim  segmencie w kolorze bursztynu.
Dziś wybrałyśmy jasno niebieską suknie ze srebrnymi wstawkami.
Idąc długim korytarzem zauważyłyśmy przez okno mojego Ojca stojącego na patio. Rozmawiał z kimś lecz nie mogłam dostrzec kto to ponieważ stał do nas plecami. Sergia widząc moje zaciekawienie szybko złapała mnie za rękę i pociągnęła w kierunku jednego z pokoi.

-Nie możesz powiedzieć twojemu Ojcu, że widziałaś to zajście przed chwilą, jasne? -ostatnie słowa wycedziła.

-Ale, dlaczego? O co w takim razie chodziło? -zapytałam lekko przerażona bo nigdy nie słyszałam żeby Sergia się kiedykolwiek odezwała do mnie w ten sposób.

-Nic nie mogę ci powiedzieć dowiesz się wszystkiego w swoim czasie, przykro mi. Na godzinę 12, bądź w sali obiadowej. Muszę już iść, do zobaczenia później kochanie.