SENİ YAZDIM | Texting

1.9

Keyifli okumalarrr🌹
.
.
.

"Araf.." derken gözlerimden yaşlar akıyordu. Bir elim onun saçlarında gezinirken diğer elim elini sıkıca kavramıştı.

Araf ameliyathanede çıkmış ve odaya alınmıştı ama 24 saat geçmesine rağmen hala uyanmamıştı.

Uyanacaktı.

Geri çekilirken dudaklarımı ısırarak kafamı eğdim. Araf'ın parmakları ile oynarken kısık sesle konuşmaya başladım.

"Araf benim babam öldü." Dediğimde sesim odanın için de yankılandı. Oysa öylesine kısık konuşmuştum ki.

Çığlık ata ata bağırmak istesem de boğazıma oturmuş olan yumru ile kaldım.

Araf'a bakarken ağlama isteğim daha artıyor. Aklıma babamın konuşmaları geliyordu.n

"Sevimli olmayı keser misin Süveyda? Az küs kalacağız."

"Neyse zaten babalar kızlarına küsmez."

"Bunu sana aldım. Hayatımın en güzel hediyesi sensin, sana seni aldım."

Bana keman almıştı. O zamanlar keman benim sesimdi.

"Ne olursa olsun her şeyini dinlerim. Aşk hayatını bile. Ama sonra sinirimi bir kağıda geçiririm."

"Sesin burada."

Kendi kalbini işaret etmişti.

"Baban hep burada, Süveyda. Baban her daim sesin olacak. Üzülme güzel kızım."

Sesim geldiği zaman babam gitmişti. Özür dilerim baba böyle olsun istemezdim. Yemin ederim.

"Annen bence ikimizin kalbinde çok mutlu. Eğer bir gün bende gidersem, senin kalbin ikimizin en güzel yeri olacak."

Orada mısın baba? Kalbimde. Evet Baba orası sizin en güzel yeriniz olacak. Olacak ama baba, şuan bu kadar acıması normal mi?

"Ağlama.." Araf'ın sesini duymamla kafamı hızla kaldırdım. Gözlerim ağlamaktan bulanıklaştığı için net göremedim ama ona yavaşça sarıldım.

Kokusu burnuma dolarken, derin bir iç çektim.

"Ağlama, ben buradayım. Her zaman." Dediğinde ne dediğimi duyduğunu anladım. Gözlerim zorlukla onun gözlerini bulurken.

"Baban da annen de seni hep sevdi, hep sevecek. Her daim seninle olacaklar. Bende öyle." Derken sesi kısık çıksa da onu çok net duyuyordum.

"Olacaksın.." diyerek kafamı salladım.

"Sarıl artık Süveyda.." diyerek kaşlarını çattığında bende çattım.

"Yaralısın ve yeni uyandın. Doktoru çağırm-" diyemeden bileğimi kavrayarak beni yatağa çekti.

Kafamı göğsüne bastırdığı da nefesim kesildi. Gözlerim doldu ve sadece ağladım.

"Canım acıyor.. babamı istiyorum." Dememle bedeni kasıldı.

"O yanında." Dediğinde bir hıçkırık çıktı ağzımdan.

"Yanımda. Sen yanımdasın. Kalbin de atıyor Araf? Düz çizgi de yok." Dememle Araf'ın dudaklarını saçlarımda hissettim.

"Yok düz çizgi. Atıyor da kalbim." Dediğinde kafamı salladım. Bir süre öylece kaldık.