Masked Permanently Kalıcı Olarak Maskelendi - [TR]

Araştırma

"Adrien, okul vakti geldi!" Nathalie onun kapısını çaldı.

Onun sesiyle Adrien başını kaldırıp kapısına doğru baktı. "Eğitimimden biraz daha önemli olduğunu düşündüğüm bir konu var!" Gözlerini uykulu bir şekilde ovuşturarak bağırdı.

"Peki bu ne olabilir?"

Adrien yanından gelen tanıdık, derin erkek sesiyle irkildi. Ayağa kalktı ve babasının masasında oturduğunu fark etti. "Baba! Bu sabah burada ne yapıyorsun? İşte olacağını sanıyordum!" Çocuk dik otururken gergin bir şekilde gülümseyerek sordu.

"Korumanızdan Nathalie ile eve geç döndüğünüzü duydum. Ne yapıyordunuz?" Gabriel bilgisayarının slayt gösterisi arka planının Marinette ve Alya'nın selfie'sine dönüştüğünü fark ettiğinde kaşlarını kaldırarak sordu, Marinette'in yüzüne en iyi arkadaşınınkinden daha fazla yakınlaştırılmıştı.

Adrien'in yüzü kızarırken ayağa kalktı ve bilgisayar ekranını kapatmak için düğmeye bastı. "Oh, ben... birlikte grup oluşturduğum insanlarla bir okul projesi yapıyordum!" "Nathalie de beni oraya götürüp getirmek zorunda kaldı!" diye hemen bir bahane uydurdu.

Gabriel düşünceli bir şekilde homurdandıktan sonra kapıya baktı. "Biliyor musun, Nathalie'ye sorduğumda bana farklı bir açıklama yapmıştı." Ellerini kavuşturdu ve oğlunun boyunun üzerinde bir kule gibi durdu.

Adrien yutkundu ve gergin bir kahkaha attı, "Ah?"

"Nathalie bana arkadaşlarınla gönüllü olarak çalıştığını söyledi," diye sertçe konuştu Gabriel. Uzun boylu adam gözlüklerini düzeltti ve ciddi bir şekilde boğazını temizledi. Buz gibi gri gözlerini kısarak hafifçe eğildi ve oğlunun gözlerinin içine baktı, sonra da son derece ciddi bir ses tonuyla sordu: "O zaman tekrar sorayım, dün gece tam olarak ne yapıyordun?"

Adrien nefes nefese cevap vermek için dudaklarını araladı ama Gabriel onun sözünü kesti: "Seni geceleri gizlice kaçarken ilk kez gördüğümü de sanma. Gece geç saatlerde eve geldiğimde yatak odanızda olmadığınızı fark ederdim."

O anda çocuk karnına bir dambılla vurulduğunu hissetti ve babasına bakmadan önce Plagg'ın çaresizce uyuduğu çekmecesine baktı. Bütün o geceler hakkında ona ne söyleyebilirdi? Babasına kimliğini açıklayabilecek gibi değildi ama birden çok daha kötüsünü yapabileceğini fark etti.

Adrien bunun berbat bir fikir olduğunu biliyordu ama kimliğini açıklamak bir seçenek değildi. Daha az çılgınca bir açıklama yapsa bile Gabriel muhtemelen ona inanmayacaktı.

Sırıtarak babasına baktı ve arkasına dönerek, "Size gerçeği söyleyeceğim baba," dedi.

Gabriel onun ani fikir değişikliği karşısında şaşırmış görünüyordu ve merakla devam etti: "Peki, o zaman nedir?"

Adrien kendini beğenmiş bir tavırla babasına şöyle dedi: "Yaptığım şey pek çok insanın bilmediği bir şey. En yakın arkadaşlarım bile bunu bilmiyor ama ben..."