Ben Mane. ( mediadaki gibi) Gözümü açtığımda yanımda olan insan ise Mark. Biz kuzeniz ama kardeş gibiyiz. Çok yakınız yani o kadar yakınızki. Pardon yakındık. Bir kaç ay öncesine kadar. Her neyse bi kaç ay öncesindeki hayatım o kadar berbatki . Bu berbatlık aynen şöyle başladı.
"Anne, ben okulumu değiştiremem. "
"Değiştirceksin kızım, başka yolu yok."
" Anne olmaz diyorum, olmaz."
Gözlerim buğlanmıştı sanırım ağlıycaktım olamazdı. İmkansızdı bu . Carolinei bırakamazdım. Ama başka çaremde yoktu. Gidip şu lanet olası okula bakmalıydım. Dışı gayet güzeldi. İçten içe gitmek istiyodum. Ama kimseye belli edemezdim. Gelceğim sınıfa girdim. Sırf benim yanımda Mark gelcek diye gidiyodum varya bitek o hevesliydi çünkü. Aşırı derecede kesildiğimin farkındayım. Ama bişey yapmıyorum. Derste annemin çok edebiyatçıl abisi var çünkü. Yani dayım. Her neyse beğendim ama öğretmenler çok gıcık. Dayancam artık diyip annemin teklifini kabul ettim. Ayrıca burda daha önceden kuzenim okumustu. Yani bi arkamda vardı ve kuzenim gayet güçlü bi kızdı arkasıda vardı rahattım. Keşke kabul etmeseydim de onla tanışmasaydım. Hayatımın hatasıyla...