The Crime Queen | GXG | FayeYoko

KABANATA 24

Yoko

Nilingon ko si Faye na abala sa kanyang telepono. "Totoo ba 'to? Nasa bahay ka ba mamayang gabi?" Tanong ko.

Tumigil siya saglit, bago bumalik sa kanyang pagkain at tumango. "Magiging busy ako buong araw, pero babalik ako ngayong gabi."

"Pangako?" Tanong ko nang medyo kinakabahan, hindi ko gusto ang ideya na mag-isa sa bahay na ito.

Nagbigay siya ng isang tango. "Siyempre, prinsesa."

✧✧

"Talagang sineryoso nila ang pagiging prinsesa mo, ano?" Bulong ni Francis habang inaakay ko siya papunta sa aking kwarto pagkatapos ng isang maliit na tour. "Grabe. Ano bang trabaho ni rich mommy?"

Napa-kunot ang aking noo. "Tumigil ka na sa pagtawag sa kanya ng mommy, ang weird."

"Bakit? Dahil ba ikaw lang ang pwedeng tumawag sa kanya ng mommy?" Nakanguso siya.

Pinalo ko ang kanyang braso. "Tumahimik ka nga."

"Hindi ko kayang tumahimik kahit na gusto ko." Agad niyang sagot, tinutulak niya ako sa gilid at naglakad pa papasok sa kwarto ko. "Seryoso, ano bang trabaho niya? Kalahati ng mga babae sa country club hindi kayang mag-afford ng ganito." Sabi niya, tumitingin sa paligid.

Nagtatrabaho si Francis sa country club, na nakakabuti dahil mas marami siyang nakukuha bukod sa sweldo. Doon siya nakakakilala ng mga babae, mga babaeng may asawang abala sa negosyo at naghahanap ng kasama.

Pinasikip ko ang aking labi. "Nag-i-import at nag-e-export siya." Paliwanag ko nang disimulado. Sa palagay ko tama rin naman, di ba?

"Pakisabi na wag mo akong iwan bilang kaibigan ha." Sabi niya habang tumatalon sa kama ko.

Pinagulong ko ang aking mga mata pero sumampa rin sa kama sa tabi niya. Lumapit ako sa kanya, kailangan ko ng yakap mula sa iba, kahit na si Francis ang taong iyon na ayaw mag pa yakap.

Tumingin siya sa akin nang kakaiba, at alam kong dahil hindi siya mahilig sa pagiging malapit ko. Akala niya masyado akong clingy. "Anong problema mo?"

Huminga ako nang malalim at lumapit pa sakaniya. "May nangyari kagabi."

Umupo si Francis sa kanyang mga siko, at nagningning ang kanyang mga mata sa kasiyahan habang tinitingnan ako. "OMG! sinong mommy ang unang nag pop sa cherry mo?"

Umiling ako na may kunot sa noo. Karaniwan kong sinasabi lahat kay Francis, pero ngayon kailangan kong maging maingat sa mga ibinabahagi ko sa kanya.

Humiga lang ako patagilid upang harapin siya at tinitigan ang mga kalamnan sa ilalim ng kanyang puting t-shirt. "Isang masamang bagay." Bulong ko.

Biglang na tahimik si Francis, hindi ito karaniwang seryoso pero humiga siya sa tabi ko at humarap sa akin. "Hinawakan ka ba niya nang walang pahintulot mo?" Tanong niya, tinitingnan ang aking mga mata.

"Hindi, si Faye ang tumigil sa mga bagay bago pa lumala." Sagot ko nang hindi detalyado. Tumango si Francis nang dahan-dahan, sinusubukang pagdugtungin ang aking mga salita. Alam kong hindi ko siya binigyan ng maraming impormasyon pero hindi siya nag-usisa. "Grabe, Yoko. Okay ka lang ba?" Tanong niya.

Huminga siya nang malalim at ibinuka ang mga braso. "Halika dito, little bitch. Suwerte mo't komportable itong kama at madaling tulugan." Sabi niya.

Ngumiti ako at lumapit sa kanya habang niyayakap niya ako. At sa susunod na sandali, pakiramdam ko ay ligtas ako at nakatulog kahit na may malakas na paghilik ni Francis sa aking tenga.

Minsan pa, hindi ako makatulog nang mag-isa.

At lalo pang lumalala ang aking pagkabigo habang lumalakas ang bagyo sa labas.

Ako'y paranoid at ang mga tunog ng malakas na kaluskos at malakas na pag-ugong sa labas ng aking mga bintana ay hindi nakakatulong.

At kapag hindi abala ang aking isip sa pag-isip ng mga masamang bagay, ito'y naglalakbay. Iniisip kung nasa bahay na ba si faye, kung mag-isa lang ba ako sa malaking bahay na ito, kung naka-lock ba lahat ng pinto.

Napakadali para sa isang tao na kunin ako ngayon.

Bigla akong bumangon, ang aking tingin ay awtomatikong napunta sa mga ingay na nagmumula sa bintana.

Alam kong hindi ko dapat pinanood ang documentary ng mga criminal bago matulog. Umuwi na rin si Francis kanina pagkagising niya kaya ako na lang mag isa.

Ang ingay ba na iyon ay tanda ng isang tao na nagtatangkang pumasok? Ang kaluskos ba ay isang tao na umaakyat? At eto ako, nag-aakalang bagyo lang ito.

Paano kung ang bagyo ay isang taktika lang para sila'y makapasok at dukutin ako para sa hindi ko alam kung ano?

Hindi pwede. Hindi ngayon, tangina.

Agad akong gumulong sa lupa at nagkubli sa likod ng aking kama, malayo sa bintana. Pagkatapos ay tumingin ako sa paligid at nakita ang pintuan. Gumapang ako papalapit ngunit nang mapagtanto kong nakikita pa rin ako mula sa bintana, bumaba ako sa lupa at gumapang papunta sa pintuan.

Nang makarating ako sa pintuan at gumapang palabas sa pasilyo, agad akong tumayo at tumakbo papunta sa malalaking itim na dobleng pinto.

"Faye..." Tawag ko nang may kaba, kumakatok nang walang pasensya.

Hindi siya sumagot pero sinubukan ko ulit, ngayon ay kumakatok nang mas malakas habang nagtatapon ng kabadong tingin sa pinto ng aking kwarto. "Faye!" Paano kung pumasok sila sa kwarto ko at natuklasan na wala ako doon?

Nakakatakot ang kaisipang iyon at bago ko mabuksan ang pinto ng kanyang kwarto, napatigil ako sa tunog ng mga yabag na papalapit mula sa likod ko.

Hindi ako nag-iisa.

At pagkatapos ay may tumawag sa pangalan ko. Napasigaw ako at pumihit, tanging si Faye ang nakita ko, ang pamilyar niyang anyo, nakatitig sa akin habang hawak ang kanyang tenga.

"Fuck." Nang mapagtanto kong si Faye lang iyon, tumigil ako at isinara ang aking bibig, inilapit ang kamay sa aking dibdib na malakas ang tibok. "Ano'ng nangyayari?"

Nakapako ang aking malalaking mata sa kanya habang nakakunot ang kanyang noo, binulsa ang isang kamay sa kanyang slacks, ang kanyang postura ay kaswal na kabaligtaran ng sa akin.

Nagpapanic akong umiling bago sumugod sa kanyang mga bisig. "Natakot mo ako." Sabi ko, ang boses ko'y nagmumula sa kanyang dibdib. Amoy niya ang kanyang pabango at isang hint ng hindi ko maipaliwanag.

Alam kong nagulat siya sa aking ginawa, dahil ang kanyang mga braso ay nanatili sa kanyang mga gilid, pero wala akong pakialam. Ang biglaang pakiramdam ng kaligtasan at pag-asa ay naghatid sa akin upang umatras at tumingin sa kanyang mga mata. "Sa tingin ko may tao sa kwarto ko."