The Crime Queen | GXG | FayeYoko

KABANATA 25

Yoko

Nagbago ang kanyang kalmadong anyo at agad na maging matigas. Nagiging matalim siya, ang kanyang mga balikat ay tumitigas na parang nasa mataas na alerto. Sa isang iglap, binubuksan ni Faye ang pinto ng kanyang kwarto at inilalagay ang isang kamay sa aking likod, pinapasok ako sa loob. "Ikandado mo ang sarili mo sa banyo ko."

Ang kanyang libreng kamay ay humahawak ng isang bagay sa likuran niya, habang siya'y lumiliko patungo sa aking kwarto.

"Teka! Paano kung bitag lang ito para sa'yo?" Sabi ko nang may kaba, hinawakan ang kanyang bisig upang pigilan siya sa pag-alis. Binigyan niya ako ng isang nalilitong ngunit walang pasensyang tingin mula sa kanyang balikat. "May mga ingay mula sa labas ng bintana at sa tingin ko may narinig akong katok. Paano kung gusto nila akong pumunta sa'yo para bumalik ka doon at makuha ka nila-"

Tumigil si faye at lumingon sa akin, bumagsak ang kanyang mga balikat habang siya'y huminga nang malalim. "Nagbibiro ka ba?"

Tinitigan ko siya, seryosong-seryoso ako at lumingon siya sa akin na mukhang hindi impressed. "May nakita o narinig ka bang kahit sino mula sa loob?"

Bumukas ang aking bibig upang magsalita habang inilabas niya mula sa kanyang bulsa ang kanyang telepono.

"Well... wala." Tumingin ako sa kanyang balikat upang makita kung ano ang ginagawa niya, at nakita ko ang iba't ibang live security feeds.

Pinisil niya ang tulay ng kanyang ilong habang ang kanyang panga ay humigpit at inilagay niya ang kanyang baril sa likod niya. "Ang mga ingay na iyon ay mula lang sa bagyo. Bumalik ka sa kama." Pagod na pagod niyang sabi, dumaan sa akin at pumasok sa kanyang kwarto.

"Hindi!" Sabi ko nang may kaba, umiling ako habang sinusundan ko siya papasok.

Lumingon siya sa akin na may nakataas na kilay, ang kanyang mukha ay nagpapakita ng pagbabanta na hindi ako pwedeng magsabi ng "hindi" sa kanya.

Binba ko ang aking boses. "Ibig kong sabihin, pwede ba akong matulog dito? Pwede ba akong tumabi sa'yo?" Tanong ko nang may kaba, habang kinakagat ang aking ibabang labi. "Wala si Flamir at ayoko pang bumalik sa kwarto ko hanggang tumigil ang bagyo."

Medyo pilit ito, ngunit sa puntong ito, walang ibang tao sa bahay upang makasama ko at tiyak na hindi ako makakatulog nang mag-isa ngayon.

Lalo pang tumaas ang kanyang mga kilay. "Tumabi sa akin?" Tanong niya, at dahan-dahan akong tumango. "Sa kama ko?" Tumango ulit ako, nakikita ang pagkalito sa kanyang mukha.

Bahagya siyang umiling, na nagbubuntong-hininga habang tinatanggal ang kanyang blazer. "Alam mo bang kakaiba ang tunog niyan?" Lumingon siya, ipinapakita ang malinaw na paghatol sa kanyang mukha. "Isa kang dalagang may edad na. Sinasabi mo bang hindi ka makakatulog nang mag-isa? Sa lahat ng 20 na taon mo?"

Bumagsak ang aking puso sa biglang paghatol sa kanyang boses, kumikilos siya na parang ito'y katawa-tawa at halos nakakainsulto. Tumingin ako sa lupa na may hiya at nagsimulang maglaro sa aking mga daliri. "Hindi. Lagi naman si Mama ang nandoon." Mahina kong sabi bago tumingin sa kanya na bahagyang nasasaktan, "Hindi mo naman kailangang i paramdam sakin kung gaano ako ka tanga. Isang 'hindi' lang sana ay sapat na." Pag-mamaktol ko, hinahaplos ang aking mga pagod na mata na nakasimangot sa kanya.

Hindi ko kasalanan na hindi makasama si mama, at tanging sa oras na ako'y nasa kama na siya nakakauwi pa lang. Nakasanayan kong matulog sa tabi niya dahil palagi niyang ginagawa ito.

Sa katunayan, hindi na sana kailangan ni mama na palaging nasa tabi ko tuwing gabi kung hindi siya palaging wala buong araw, nagtatrabaho sya para kay Faye at sa kanyang mafia.