♡Familie♡

Hoofdstuk 32:

Ik: welke brief?
Sanne: deze...
Ze haalt een envelop uit haar tas en geeft hem aan mij. We kijken elkaar aan en besluiten dat we hem gelijk open maken.
Als eerst leest ik voor mezelf de brief en daarna lees ik hem voor:

Beste Emma,

Sorry dat ik een hele lange tijd niets van me heb laten horen maar ik had nogal wat problemen die ik met grote moeite moest oplossen.

Ik heb nog steeds meerdere problemen die ik moet oplossen. En doordat ik hier ergens ver vandaan ben kan ik dat niet zelf oplossen dus zou ik willen vragen aan jou of je iets wilde doen voor mij.

Er zal vandaag nog een brief bij je binnenkomen waar mijn opdracht voor jou in staat als je me wilt helpen.

Ik zal en ben je niet vergeten.
Liefs Mam.

We zijn allemaal een beetje verbaasd dat ze eindelijk na een erg lange tijd iets van haar liet horen en dat dat alleen maar was omdat ik één van haar problemen moet oplossen.
We lezen de brief nog een paar keer door en beslissen dat ik niet die opdracht zal uitvoeren maar dat wij dat samen zullen doen met z'n drieën omdat ik dan misschien dichter bij mijn moeder zal komen en haar misschien wel kan ontmoeten.
We wachten samen op de brief terwijl we niet weten waar hij geleverd zal worden dus in andere woorden wachten we zonder iets te weten.

En uiteindelijk was dat ook niet nodig want na anderhalf uur wachten, lag er een brief van mijn moeder in de brievenbus van Jack. Ik opende hem meteen en las de brief voor.

Lieve Emma,

Ik hoop dat je iets voor me wilt doen. En ik hoop natuurlijk ook dat het je lukt. De opdracht waar je me hogelijk mee wilt en kan helpen is moeilijk en gevaarlijk ik hoop dat je het lukt, de opdracht is als volgt:

Vanavond om precies 7 uur zal er een grote diamant met gevaarlijke krachten overhandigd worden aan de burgemeester van jou stad, en dat moet jij voorkomen want jij zal de diamant in handen moeten hebben en dan zal ik hem veilig opbergen.

DE OVERIGE INFORMATIE:
Tijdstip: 19:00
Plaats: het plein in Steppeburg
Wat voorkomen: voorkomen dat de diamant in de handen van de burgemeester terecht komt.
Leveren: Het Yorden park naast het 2e bankje van links.
Missie leider: Emma Elisabeth hudsan.

Ik wens je veel succes,
Groetjes MAM.

We lezen deze brief ook nog een paar keer door en pakken dan de spullen die we nodig zouden kunnen hebben en fietsen dan met z'n drieën naar het plein in Steppeburg, dat best dichtbij is.

We komen er aan en ik schik me terplekke want zo te zien in het niet 1, 2, 3 gedaan want mensen bouwen een podium er is een camera ploeg, hekken om het hele podium heen en dus zijn er heel veel mensen. We kijken om ons heen tot we een busje zien met een bodyguard ervoor en een bordje waarop staat 'Verboden toegang voor onbevoegden!'. Dan lopen we er met onze fietsen zo onopvallend mogelijk langs het busje en dan zien we aan de achterkant van het busje waar dus geen bewaking is een klein raampje, hij zit heel hoog dus maken we even snel een plan: Jack tilt mij op zodat ik door het raampje kan kijken wat de situatie is daarbinnen en Sanne staat op de uitkijk staan. We voeren snel het plan uit en als ik door het hoge raampje kijk zie ik daar de diamant achter glas en grendel. Daarna lopen we naar een hoekje en gaan we bespreken hoe we dit gaan aanpakken. We komen er uit dat Sanne de bodyguard bezig houdt zodat Jack en ik naar binnen kunnen glippen en de rest zien we dan wel.
We starten ons plan en het is best grappig want Sanne loopt langs de bodyguard en *valt dan flauw* (nep) maar het gaat er om dat het werkt, de bodyguard loopt naar haar toe en helpt haar opstaan en *wakker maken*. Jack en ik sluipen naar binnen als de bewaker niet oplet. We kijken rond en dan zien we de diamant bewaakt door glas met een slot en laserstralen, het duurt niet lang tot Jack een manier verzint om de lagerstralen uit te schakelen en ik vind het vreemd dat ik dat niet heb bedacht want hij trekt het stopcontact eruit waar hij mee gaat zwaaien en waardoor ik zacht in de lach schiet. Jack: nu alleen dat slot nog.
Ik: laatmij maar ik heb hier nog een speltje.
Ik haal een speltje uit mijn haar en friemel er mee in het slot gat. Tot hij open gaat wat z'n 1 minuut duurt. We halen voorzichtig de diamant uit het glazen kooitje. Ik wikkelde de diamant in bubbel plastic en stop hem in mijn jaszak, wat nog maar net past. Nu moeten we alleen nog een oplossen vinden hoe we hier uit komen. We kijken rond en na 3 minuten goed nadenken weet ik het.
Ik: ik heb een idee!
Jack: wat is het?
Ik: ga maar gewoon hier staan.
Ik wees hem een plaats aan voor het raampje en hij ging er staan, ik zetten het stopcontact weer aan en graaide in mijn jaszak waar ik mijn spiegeltje uit pakte. Ik legte het onder een laserstraal en richten rondom het raampje. Toen ik helemaal rond was gegaan en gebeurde er eerst even niets. Jack keek me vragend aan en op dat moment brak er een groot stuk muur af en kwam terecht in de handen van Jack. Terwijl hij lachten zetten hij het stuk muur neer en komen we uit het busje zonder dat iemand het zag. Ik gebaarde naar Sanne die naar ons opzoek was en kwam naar ons toe. Daarna fietsen we lachend weg want voor grap zei Sanne heldhaftig: We hebben de wereld gered!
We fietsten naar Het Yorden park en leggen de diamant gewikkeld in bubbel plastic naast het 2e bankje van links als beloofd en gingen toen vrolijk en trots naar huis.

Een week na het incident met mijn moeder en de diamant, word ik wakker door hard geklop op mijn deur om 8:30 waardoor ik dus langzaam uit mijn bed kruip.
Ik: jaaa jaaa ik kom....
Ik slenter naar de deur in mijn pyjama en op mijn sloffen.
Ik open de deur op hoop dat het Sanne is want ik wil eigenlijk niet dat Jack me zo ziet. Ik doe de deur langzaam open en zie tot mijn schik dat het niet Sanne is en ook geen Jack, het is...