SESSİZ ÇIĞLIKLAR/Berdel+18

14. Bölüm🌱

Kızçelerrr hepinize selamm umarım iyisinizdir..

Bölümler sürekli gecikiyor çünkü gerçekten hevesim kalmadı açıkçası🥲

Hala daha instagram üzerinden bana bölüm için ulaşan takipçilerime ithafen olsun bu bölüm.

___________

Keyifli okumalar güzellerim:)🌼

Lavin'den...

Sabah uyandığımda yine yanımda Berzan yoktu adamı iyice odasından ettiğimin farkındayım ama bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. Hala ondan korkuyorum fakat bana yaptığı iyi davranışlar kafamı karıştırıyordu.. Saat daha sabahın körüydü ama uykum yoktu o yüzden kalkıp kahvaltı hazırlamak isteyerek yerimde kıpırdandım.

Yatağımdan kalkıp lavaboya girdim ve işlerimi bitirdikten sonra çıkıp üzerime diz altımda biten bordo bir elbise ve başıma da bordo rengine yakın bir şal tutturup morarmış göz altlarımı kapattım. Sızlayan elimin geçmesini ümit ederken odamı da toparlayıp kahvaltı hazırlamak için odadan çıkıp mutfağa yöneldim. Mutfağa gittiğimide tam da tahmin ettiğim gibi daha kimse yoktu.

Hemen ellerimi yıkayıp neler hazırlasam diye düşünmeye başladım.

~2,5 saat sonra~

Akıp giden iki buçuk saatin içerisinde hazırlamadığım şey kalmamıştı bitirmiştim hepsini fakat üstümdeki elbiseye un sıçradığı için üzerimi değiştirmem gerekiyordu.

Hemen oturduğum sandalyeden kalkıp içtiğim çay bardağını da makinaya koyup odama yöneldim. Dolabı açıp içine bakarken siyah bir elbise dikkatimi çekti. Elbiseyi elime alıp incelediğimde fazlasıyla cesur ve iddialı bir elbise olduğunu fark ederken yanaklarımın kızardığına emin bir şekilde elbiseyi geri bıraktım ve dolabın içindeki beyaz renkli boy elbisemi alıp üzerime geçirdim.

Elbisemi giyip üstümü başımı toparlayıp sofrayı kurmak için mutfağa yöneldim tekrardan. Mutfağa girdiğimde içeride Nermin ablanın uyanmış yaptığım yemeklere şaşkınlıkla baktığını gördüm "Günaydın Nermin abla" dedim gülümseyerek "günaydın gelin kızım, bunların hepsini sen mi yaptın?" Sorusuna sıcak bir şekilde başımı aşağı yukarı sallayarak cevap verdikten sonra "Sofrayı kurayım mı abla?" Diye sordum. Bunu sormamın nedeni evdekilerin saat kaçta kahvaltı ettiğini bilmediğim için..

"Kuralım kızım beraber sen başla ben şimdi geleceğim" diyerek yanımdan ayrılan Nermin ablayı onaylayıp yaptığım yemekleri tabaklara koyup taşımaya başladım. Yaklaşık 10 dakika içerisinde kurduğum sofraya bir göz attığımda gerçekten kusursuzdu. Yaptığım kurabiye sofrayı tamamlıyordu.

Kısa bir süre sonra gelen Delâl hanım bana "MaşAllah benim güzel kızıma günaydın keçe" diyerek bana samimi bir şekilde sarıldı "günaydın annem" diyerek cevapladığım sırada "bunların hepsini tek başına mı yaptın" diye sorduğunda bu kez "Evet anne sabah erken uyandım biraz uğraşayım dedim inşAllah beğenirsiniz" diye gülümseyerek cevap verdim. Herkes sofraya toplanırken tek başıma orada olmak yakışmayacağı için mutfağa girip Berzan'ın da gelmesini beklerken avluda kurduğum sofraya oturmak üzere olan Berzan'ı görerek ben de sofraya gidip çekinerek onun yanındaki sandalyenin en kenarına oturdum.

Hüseyin baba "Afiyet olsun" dediğinde  hepimiz yemeğimizi yemeye başladık.

~20 dakika sonra~

Sofrada sonuna kadar doldurduğum tabakların bile hepsi boş olarak duruyordu.

Gülümseyerek bana bakan Delâl anneye bende gülümsedim
"Elinize sağlık Nermin" diyen Hüseyin babayı Nermin abla "Ben yapmamışam ağam, Buke yapmıştır xepsini" diyerek cevapladı. Yâde Xanım tabi bir kere sussa şaşardım "Tatsız tutsuz yemeği aldığınız gelin yapardı anca" diyerek bütün moralimi bozmaya yetmişti. Başımı ellerime indirip sustum. "Ne alaka babanne ya bence gayet lezzetli bu arada, yenge bu sarmaların ne kadar sürede bitirdin" Berat tam bir kafa karıştırıcıydı..