8.Bölüm

359 28 11
                                    

           Bir grup olarak planı yürürlüğe koymak için Ayaz ve Eylemi bulduklarında derin bir ''OH''çekerler.Demirler Ayazı bulduklarında konferans salonuna götürürler. Dilan ve Melisa   ise zar zor Eylemi de alıp konferans salonuna götürüler.Karşısında Eylemi gören Ayaz en az Eylem kadar şaşırmıştı.

Ayazın ağzından....

      Demir,Rüzgar,Berk ve Cenker konferans salonuna gitmemiz gerektiğini söylediğinde oflaya puflaya onları takip ettim.Konferans salonuna geldiğimizde hepimiz ayakta öylece durduk.Demire dönüp :

-Neden buradayız ? diye sordum.O cevaplamak yerine kapıya doğru gülümseyerek bakıyordu.Kapıya döndüğümde Dilanın bize doğru geldiğini gördüm.Aptal aşıklar bunlar Dilan arkasına döndüğünde merakla bende döndüm şaşırarak karşımda en az benim kadar şaşkın Eyleme baktım.Kızlar  ve bizim grup hızlıca konferans salonundan çıkıp gittiler.Eylem kendine gelip kapıya doğru koştu fakat kapı açılmamıştı.Şimdi anladım bunlar aklı sıra bizi barıştıracaklar.Eylem oflayarak kapının önünde yere oturdu.Bende kırmızı koltuklardan birine oturup onu izlemeye başladım.Aptallık etmiştim ona onu sevdiğimi söylemedim ve şimdi Aras mıdır Alas mıdır nedir biriyle sevgiliymiş.Bu düşünceyle yumruğumu sıktım.Onu ben hak ediyordum.Aptalın teki değil.Sinirle yerimden kalkıp ,Eyleme doğru gittm.Beni fark edememişti yere bakıyordu.Ona doğru eğilip kollarından tutup kaldırdım Bana şaşkınca bakarak

-Ne yaptığını zannediyorsun ? dedi.dişlerinin arasından.Kendime hakim olamıyordum,Birden dudaklarına kapandım.İlk önce şaşırsada kendini toparlayıp göğsüme doğru vurmaya başladı.Şimdi bu dudaklar benden başkasına mı ait olacaktı ? asla .Onun herşeyi benim ve öyle kalacak yavaşça ayrılıp anlımızı birleştirdim.Derin derin nefesler alıp veriyordu.Gülümseyerek

-Benim Ol ! dedim.

-Ne ?

-Benim Ol ,Her şeyim Ol,Sevgilim Ol !

-Ben Ben Aras ..... diyemeden sertçe kolunu tutup 

-Sen benimsin ! Arasın değil.Bana kalırsa sevgili bile değilsiniz ama sen ve ben ''biz ''olacağız anladın mı ? dedim.Eylem benimdi,dudakları burnu,gözü heryeri bana ait Benden başkasının olamaz

Eylem usulca kafasını sallayıp 

-Tamam dedi.Hem şaşırarak Hem de gülerek

-Beni seviyor musun ? dedim.Yüzü kızarmıştı.Ne kadarda masum 

-E-e-evet dedi.Beni sevdiğini söylemişti. Bugün benden mutlusu olamazdı.Ona gülümseyerek

-Bende seni seviyorum diye itiraf ettim.Bana şaşkınca bakarak 

-Nasıl yani ?

-Seni seviyorum işte dedim.O hala bana şaşkın bir şekilde bakıyordu.Ben

-Sana bir soru sorabilir miyim ? dedim.Eylem bana kafasını sallayarak 

-Sor dedi.Ben derin bir nefes alıp 

-Beni seviyorsan neden o çocukla çıkıyorsun.Eylem gözlerini kaçırıp

-Şey aslında biz Arasla çıkmıyoruz ben senin yanından ayrıldığımda bayılmışım o da beni götürüp hastaneye götürmüş orda tanıştık ve çok iyi arkadaş olduk sonra beni yemeğe götürdü orda olayları konuşunca bizde böyle bir plan yaptık işte yoksa ben Arasla çok iyi arkadaşım dedi.Beni kıskandırmak için mi acı çekmiş ? ben sırf bunun yüzünden mi onların beraber olduklarını görünce acı çekiyordum gereksiz yere ikimizde üzülmüşüz.Onu kendime çekip sıkıca sarıldım .Onu o kadar çok seviyordum ki sonra bir kapı sesi duydum.Kapıya doğru baktığımda Aras alkışlayarak ''Hele şükür be knk barış mışsınız demek ki planımız işe yaradı''dedi.Eylem''teşekkürler valla knk sen olmasaydın olmazdı''dedi .Aras bana dönüp 

SERSERİLERİN AŞKIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin