Masked Permanently Kalıcı Olarak Maskelendi - [TR]

O Sonuç Olun

Karşısında duran kişinin Hawkmoth olması nasıl gerçek olabilirdi? Nereden gelmişti ve neden kötü adam olduğu zamanlarda bile orada olmayan bir kahraman için oradaydı? Hâlâ Uğur Böceği'nin mucizevi şeyini arıyordu ve sadece etrafta dolaşan Uğur Böceği'ni gören birini mi sorgulamıştı?

Nathalie'nin o kadar çok sorusu vardı ki, ama hiçbirini karşısındaki adama soramıyordu.

"Nathalie Sancouer, senden bir iyilik isteyeceğim..." dedi metal maskeli adam tehditkâr ama tanıdık bir sesle. Onu nereden duymuştu? En önemlisi, neden onu öpmesine birkaç santim kalmıştı?

Nathalie geniş gözleri ve sarkık çenesiyle zihinsel olarak en yakın kaçış stratejisini planladı. Adamın yanından koşarak geçerse, büyük olasılıkla onu yakalamaya çalışacak ve sonra da akumatize edecekti. Eğer geri kaçarsa, muhtemelen çenesine dayadığı bastonuyla ona vuracaktı.

"Korkuyor musunuz, Bayan Sancouer? Ben ısırmam."

"B-Benden tam olarak ne istiyorsun?" Meydan okuyan ve isyankâr bir ses çıkarmayı umarak sordu ama sesi daha çaresiz ve korkulu çıktı.

Hawkmoth biraz daha yaklaşarak, "Şans Meleği ile aynı boyda ve yapıda olduğun için, bir sonraki Uğur Böceği olmaktan gurur duyacağını düşündüm," dedi.

Nathalie, adamın yüzünü kaplayan metalik maskeye yumruk atmaya çalışsa sadece yumruğunun acıyacağını biliyordu ama bunu kesinlikle istiyordu!

"Dur tahmin edeyim," diye konuştu Nathalie, yüzünü hızla başka yöne çevirip geri çekilerek, "Uğur Böceği mucizesini bulup sana vermemi mi istiyorsun?"

Kadına doğru yürüyüp onu bir duvara sıkıştırırken sırıttı ve kıkırdadı, "Senden bir adım öndeyim."

"Mucizevi olana sahip olamazsın!" Nathalie, Kagami ile birlikte olduğunu hatırlayarak itiraz etti.

Bir gözdağı taktiği olarak onun kişisel alanına eğilen Hawkmoth, "Öyle mi? Neden yapamayayım?" diye alay etti.

Adamın sert, taş gibi gri gözleri kızın parlak okyanus gözlerine çakıldı ve kız nasıl kaçacağını düşünmeye çalıştı. Aşağıya baktı ve adamın bacaklarının arasında açık bir alan olduğunu fark etti. Adamın bastonu yüzüne doğru değil, arkasına doğru tutulmuştu.

"Çünkü sende yok!" Nathalie çığlık attı ve bacaklarının altından kayarak açık kapıya doğru koştu.

Hawkmoth öfkeli bir kaş çatmayla daldı ve kapıyı yüzüne kapattı. "Nereye gittiğini sanıyorsun? Bu isteğe bağlı değil."

"Uğur Böceği olacak kadar atletik değilim," diye itiraz etti Nathalie, bunun bir yalan olduğunu gayet iyi biliyordu, "Ayrıca, Bay Agreste işimi aksatmamdan ve oğlunu ihmal etmemden hoşlanmazdı."

Hawkmoth bir kez daha kıkırdayarak, "Bunun bir sorun olacağını sanmıyorum," dedi ve bastonu bir kez daha yüzüne doğru tuttu.

"Ne yani, malikânesine girerken yolda ona mı sordun?" Alaycı bir şekilde sordu, şimdi karşısındaki kıç kafalıya meydan okumak için daha fazla cesarete sahipti.