Çukur yolları, sıvaları dökülmüş evleri
Eski tahta kapıları, sokakta top koşturan çocukları.
Ve meraklı komşuları var bu sokağın.
Her gün geçtiğim dalgakıran sokağı burası.
Bir de hep gördüğüm,
Sürekli aynı eski kapının ,
önünde oturan o adam.
Başını yine dizlerine yaslamış.
Yanı başında
hep o eski okul çantası.
Bugün daha bir yorgun sanki,
Bu sefer dayanamıyorum,
Gölgem üstüne vurana kadar
Yaklaşıyorum ona.
Ağır ağır kaldırıyor başını.
Yaslı gözlerle süzüyor önce bi.
Sonra bastığım yere iniyor gözleri.
"Basmaaa" Diye bağırıyor.
Birden irkilip geri çekiliyorum.
Tam deli heralde diye düşünüp, gidiyorken.
"Evladımın kokusu var orada"
Diyor.
Merakla bakıyorum ona.
Eliyle oturduğu kaldırım taşına vuruyor,
Oturmamı istiyor belli.
Sıkıca tuttuğu çantasının yanına oturuyorum.
Sanki uzun süredir bunu bekliyormuş gibi,
Derin bir iç çekip, başlıyor anlatmaya....
Eve varıyorum,
salonda koltuğa oturup
Çantamı yanıma koyup
Başımı dizlerime yaslıyorum.
Onun gibi.
Okula giderken o sokakta,
O kapının önünde,
Benim bastığım asfaltta
Can vermiş, kızı..
Üç yıl olmuş tamda bugün.
Her gün
Orada oturup ,
ona şiirler yazıp ,
İçli içli okuyup,
kızının çantasına koyuyormuş.
Adına da,
İÇİMDE YAŞATTIĞIMA ŞİİRLER
diyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"BULUTTAN KALPLER" TAMAMLANDI.
PoésieYazmayı sever bir kişiliğim. Bu yüzden burdayım . Ben yazıyım sen oku ve satırlarımda kendini bul. Şiirlerim de her tad var. Her satır da sihir var...
